Οριστικό και επίσημο αντίο στη δραχμή, είπαν χτες οι κυβερνώντες, σε ειδική φιέστα που στήθηκε στο Ζάππειο Μέγαρο, για να γιορτάσουν, υποτίθεται, το γεγονός ότι η Ελλάδα από 1-1-2001 είναι «πλήρες και ισότιμο μέλος της ΟΝΕ». Επιχειρώντας να εμφανίσουν το «άσπρο - μαύρο», ο πρωθυπουργός και ο αρμόδιος υπουργός Εθνικής Οικονομίας, έκαναν λόγο για «νέα εποχή» και «νέο ξεκίνημα» στην κατεύθυνση μιας πιο «ισχυρής» και «κοινωνικά δικαιότερης» Ελλάδας. Στη χτεσινή ευρωφιέστα, παραβρέθηκαν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρόεδρος της Βουλής, υπουργοί, υφυπουργοί, γενικοί γραμματείς, εκπρόσωποι πολιτικών κομμάτων και άλλοι παράγοντες, ενώ την ΕΕ εκπροσώπησε ο υπουργός Οικονομικών του Βελγίου Ντ. Ρέιντερς.

Επιχειρώντας να συγκαλύψει τις σοβαρότατες ευθύνες της κυβέρνησής του για την κατάργηση της δραχμής (τυπικά θα κυκλοφορεί μέχρι το Μάρτη του 2002 σαν υποδιαίρεση του ευρώ) και ταυτόχρονα για την κατάργηση του δικαιώματος άσκησης εθνικής νομισματικής, πιστωτικής και συναλλαγματικής πολιτικής (το δικαίωμα αυτό παραχωρείται από την 1-1-2001 στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το διευθυντήριο των Βρυξελλών), ο πρωθυπουργός αναμάσησε τα γνωστά. Δήθεν με την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ και τη συμμετοχή της δραχμής στη ζώνη του ευρώ:

• «Αφήνουμε πίσω μας μια εποχή που τη χαρακτήριζαν η υπανάπτυξη, η περιθωριοποίηση και οι χαμένες ευκαιρίες» και προχωράμε «με διαρκή διεκδίκηση του καλύτερου (σ.σ. για ποιους άραγε;) και με όραμα μια ακόμη πιο αναπτυγμένη Ελλάδα, με πιο ισχυρή και δικαιότερη κοινωνία».
• Οδηγείται η Ελλάδα σε «ταχύτερη ανάπτυξη, πλήρη απασχόληση, κοινωνική ευημερία και συνοχή» και φυσικά στην... «πραγματική σύγκλιση σε όλους τους τομείς προς τα επίπεδα ανάπτυξης της άλλων χωρών στην ΕΕ».
• Αρχίζει μια «νέα εποχή σταθερότητας και ανάπτυξης που θα προσφέρει ευκαιρίες δημιουργίας και προόδου».
• «Η Ελλάδα ισχυροποιείται οικονομικά, αποκτά νέες δυνατότητες και αναβαθμίζει το κύρος της στη διεθνή σκηνή»...

Επιχειρώντας να περάσει στο «ντούκου» την απόφαση της κυβέρνησης να προσυπογράψει την κατάργηση της δραχμής και ταυτόχρονα την κατάργηση της εθνικής νομισματικής πολιτικής - αφού από την Πρωτοχρονιά του 2001 οι χώρες μέλη της ΟΝΕ εφαρμόζουν υποχρεωτικά την πολιτική που χαράσσει και αποφασίζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το διευθυντήριο των Βρυξελλών - ο πρωθυπουργός υποστήριξε πως από την «ενιαία νομισματική πολιτική» της ΕΕ «έχουν αρχίσει ήδη να καταγράφονται ευεργετικές επιπτώσεις», όπως η μείωση του κόστους συναλλαγών κλπ. (τα όποια θετικά οφέλη προέκυψαν τα καρπώθηκαν οι τράπεζες), ενώ αντίθετα οι εργαζόμενοι και οι οικονομικά ανίσχυροι υποχρεώθηκαν να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη τους για να πληρώσουν τα περισσότερο τοκογλυφικά επιτόκια χορηγήσεων και καταθέσεων.

Στο ίδιο μήκος κύματος, κινήθηκε και η σύντομη χαιρετιστήρια ομιλία του υπουργού Εθνικής Οικονομίας, ο οποίος διαπίστωσε πως «η ένταξη στη ζώνη του ευρώ, σηματοδοτεί ένα νέο ξεκίνημα για τη χώρα μας» και πως μετά τις «δεκαετίες οικονομικής αστάθειας και καθυστέρησης», διανοίγονται για την Ελλάδα «νέες προοπτικές για την πραγματική και κοινωνική σύγκλιση». Σκιαγραφώντας, πάντως, τα μέσα και τις πολιτικές που προτίθεται να εφαρμόσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για να πετύχει την πραγματική σύγκλιση της Ελλάδας με τις άλλες περισσότερο αναπτυγμένες χώρες - μέλη της ΕΕ, ο Γ. Παπαντωνίου ήταν αρκετά αποκαλυπτικός. Δεν έκρυψε πως η κυβέρνηση θα επιδιώξει την υλοποίηση των φιλόδοξων αυτών στόχων με την προώθηση των «διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων». Ομολόγησε δηλαδή την απόφαση της κυβέρνησης να επιδιώξει την «αναβάθμιση του κοινωνικού κράτους και δικαιότερης αναδιανομής του εισοδήματος» με την εκποίηση όσων ΔΕΚΟ εξακολουθούν να παραμένουν στο δημόσιο, το ξήλωμα των εργατικών και κοινωνικοασφαλιστικών κατακτήσεων των εργαζομένων και όλων των μέτρων και ρυθμίσεων που ακούνε στο όνομα «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις».