Τι ζήτησε το ΕΚΟΦΙΝ εγκρίνοντας το Πρόγραμμα Σταθερότητας της κυβέρνησης μέχρι το 2004; Τα αυτονόητα: Αποφασιστικότητα και ταχύτερο ρυθμό υλοποίησης των διαρθρωτικών αλλαγών, ιδίως στην αγορά εργασίας και την κοινωνική ασφάλιση. Ταυτόχρονα, «αυστηρή δημοσιονομική πολιτική, που θα επικεντρώνεται στην περικοπή των τρεχουσών δαπανών και στην εξασφάλιση συγκρατημένης μισθολογικής πολιτικής».

Τι «απάντησε» ο Γ. Παπαντωνίου; «Προσυπογράφω 100% τις συστάσεις του ΕΚΟΦΙΝ. Πρέπει να τηρηθούν με θρησκευτική ευλάβεια». Και πρόσθεσε: «Τα κείμενα αυτά ενισχύουν εμένα ως υπουργό και την κυβέρνηση συνολικά έναντι των πολλών εσωτερικών αντιπάλων που έχουμε».

Φυσικά, όλοι καταλαβαίνουν ποιους «εσωτερικούς αντιπάλους» εννοεί ο υπουργός. Δεν εννοεί, βέβαια, την ηγεσία του ΣΕΒ ή της ΝΔ, που αναμασούν τα ίδια και χρησιμοποιούν τις συστάσεις της ΕΕ ή του ΟΟΣΑ ως «ευαγγέλιο». Εννοεί τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, που έχουν πλέον οδηγηθεί σε άθλια κατάσταση πληρώνοντας διαρκώς για την «ανάπτυξη» των υπερκερδών των μονοπωλίων. Σωστά προσδιορίζει τον «εχθρό» της κυβερνητικής πολιτικής ο υπουργός. Ας ετοιμαστεί, λοιπόν, για τις σκληρές ταξικές μάχες που έρχονται, γιατί το μαχαίρι της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας έχει φθάσει στο κόκαλο των εργαζομένων και δεν τους αφήνει περιθώρια να κάνουν άλλο πίσω.