Επρεπε, δηλαδή, να συμβούν τα τελευταία τραγικά γεγονότα, να χαθούν δυο ζωές και να ορφανέψουν δυο οικογένειες, για να παραδεχτεί ο αρμόδιος υπουργός και η κυβέρνηση συνολικά, ορισμένα από τα πολλά και σοβαρά προβλήματα του σωφρονιστικού συστήματος; Και νομίζει, άραγε, ο υπουργός Δικαιοσύνης, ότι με όσα εξάγγειλε τις προάλλες - ακόμη κι αν γίνουν κάποτε πράξη - θα αντιμετωπιστούν και θα λυθούν τα προαναφερόμενα προβλήματα; Και δε λέμε, αφού σήμερα είναι υπαρκτό και, μάλιστα, πιεστικότατο το πρόβλημα του υπερπληθυσμού στις φυλακές, αναγκαία είναι η οικοδόμηση και νέων, αλλά πού θα πάει αυτή η κατάσταση; Μετά από μια ή δυο δεκαετίες πόσες φυλακές θα χρειάζονται ακόμη; Θα φτάσουμε να έχουμε σε κάθε πόλη και συγκρότημα φυλακών, σε κάθε χωριό και κρατητήριο, παραφράζοντας ένα παλιό διαφημιστικό μήνυμα; Πού θα πάει αυτή η κατάσταση, με την αυξανόμενη συνεχώς εγκληματικότητα και την πολλαπλασιαζόμενη ανασφάλεια του απλού πολίτη; 'Η, μήπως, δεν έχουν καταλάβει οι αρμόδιοι, τόσα χρόνια τώρα, ότι η εγκληματικότητα δεν αντιμετωπίζεται αποκλειστικά και μόνο ή κυρίως με τις όποιες μεθόδους καταστολής, αφού οι τελευταίες κάθε άλλο παρά αντιμετωπίζουν τις αιτίες που γεννούν και αναπαράγουν σε όλο και μεγαλύτερη έκταση την πρώτη;