Δεκάδες επαγγέλματα τα ονόμασαν «κλειστά». Και τους εκπροσώπους τους, τους κατασυκοφάντησαν με κάθε τρόπο. Στόχος ήταν, στο άκουσμα των επαγγελμάτων αυτών, να προκαλείται κάθε δυνατός αρνητικός συνειρμός. Ετσι, ευκολότερα και χωρίς διευρυμένες αντιδράσεις θα μπορούσαν να θέσουν σε εφαρμογή το σχέδιό τους. Να ξεκινήσουν τις διαδικασίες πλήρους ανατροπής των δεδομένων για εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες, με ένα και μοναδικό στόχο: Να διευκολυνθεί και στην Ελλάδα η μαζική διείσδυση μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, σε τομείς που μέχρι σήμερα κυριαρχούνται από διάφορες μορφές αυτοαπασχόλησης ή επιχειρηματικές δραστηριότητες μικρού μεγέθους.

Η κυβέρνηση αποφάσισε να «ντύσει» το εγχείρημά της με το μανδύα της «επιστημοσύνης». Ανέθεσε, λοιπόν, τη... μελέτη του θέματος στο ΚΕΠΕ. Το κακό είναι ότι το Κέντρο, όχι μόνο ανταποκρίθηκε στο κυβερνητικό κάλεσμα, επιπλέον συνέταξε μια μελέτη που «βοά» για τις σκοπιμότητες, αλλά και τις αγωνίες των συντελεστών της, να καταλήξουν στα επιθυμητά για την κυβέρνηση αποτελέσματα. Στη μελέτη καταγράφονται 90 επαγγέλματα, τα οποία, βέβαια, οι συντάκτες της δεν τόλμησαν να τα χαρακτηρίσουν «κλειστά». Τα ονομάζουν «επαγγέλματα και καταστήματα που χρειάζονται αδειοδότηση». Το γεγονός ότι δεν αναφέρονται ακόμα μερικές δεκάδες επαγγέλματα, η άσκηση των οποίων επίσης απαιτεί αντίστοιχες αδειοδοτήσεις, προκαλεί εντύπωση, αλλά ας το αντιπαρέλθουμε.

Το... ιδεολογικό μοτίβο, που προβάλλουν οι συντάκτες της μελέτης, είναι εντελώς διάτρητο. Η υποτιθέμενη διερεύνηση των μέτρων για τη δήθεν αποκατάσταση του ανταγωνισμού στους εξεταζόμενους κλάδους δεν είναι μόνο διάτρητη. Είναι το φτηνό άλλοθι που προβάλλουν, με μοναδική επιδίωξη να δρομολογηθούν αλλαγές στα δεδομένα που ακολουθούν δεκαετίες την εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας. Αυτό που τους απασχολεί και επιδιώκουν να ανατρέψουν το περιγράφουν με αρκετή ακρίβεια: «Η ελληνική οικονομία -αναφέρεται στη μελέτη- εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από μεγάλο αριθμό ατομικής ιδιοκτησίας ή μικρού μεγέθους μονάδων (...), ενώ σε άλλες χώρες όλο και μεγαλύτερο μερίδιο της σχετικής αγοράς καταλαμβάνεται από μεγαλύτερου μεγέθους εταιρίες (...) που απασχολούν μεγάλους αριθμούς μισθωτών». Αυτό το χαρακτηριστικό της ελληνικής οικονομίας δεν ταιριάζει στις αναδιαρθρώσεις που συντελούνται σε όλο το φάσμα της οικονομίας και των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής. Στις σημερινές συνθήκες, για το κεφάλαιο δεν είναι ανεκτό εκατοντάδες χιλιάδες δραστηριοποιούμενοι στα επαγγέλματα -που αυθαίρετα ονομάτισαν «κλειστά»- να κατέχουν εισοδήματα, που θα συνέβαλαν αποφασιστικά στην αύξηση της κερδοφορίας λίγων εκατοντάδων μεγάλων επιχειρήσεων.

Ενδεικτική απόδειξη αυτής ακριβώς της σκοπιμότητας είναι ότι προτείνεται να μην παρθεί κανένα μέτρο για τα 75 από τα 90 επαγγέλματα της σχετικής λίστας. Γιατί; Επειδή το μεγάλο κεφάλαιο δεν έχει να κερδίσει απολύτως τίποτα από...«κλειστά» επαγγέλματα, όπως οι κουρείς, οι πλανόδιοι πωλητές, οι γομωτές - πυροδότες, ή οι μανικιουρίστες. Ενδιαφέρονται όμως και ανοίγουν μέτωπο για τα υπόλοιπα 15, όπου εκτιμάται ότι τα εισοδήματα που εξασφαλίζονται αποτελούν το 8,2% του Εθνικού Εισοδήματος, ποσοστό που αντιστοιχεί σε μερικά τρισεκατομμύρια δραχμές!

Οι μεθοδεύσεις με τα «κλειστά επαγγέλματα» και τις ποικιλόμορφες συνέπειες που θα υπάρξουν για το σύνολο των εργαζομένων, αν τελικά επιβληθούν οι κυβερνητικές επιλογές, δεν είναι ουρανοκατέβατες. Κινούνται στα όρια και αποτελούν ακόμα ένα βήμα της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Χτες ήταν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Ακολούθησαν οι αγρότες. Τώρα, παίρνουν σειρά τα θεωρούμενα «εύπορα» τμήματα των μεσαίων στρωμάτων. Θα ακολουθήσουν οι άλλες κατηγορίες των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών - βιοτεχνών και εμπόρων. Και στο βαθμό που δε δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την οριστική ανατροπή αυτής της πολιτικής, ο κύκλος της ολομέτωπης επίθεσης των μονοπωλίων ενάντια στο σύνολο των λαϊκών στρωμάτων δε θα έχει τελειωμό...