Την τακτική της συσκότισης και του αποπροσανατολισμού των προθέσεών της για το κοινωνικοασφαλιστικό ακολουθεί τώρα η κυβέρνηση σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να κατευνάσει τις αντιδράσεις των εργαζομένων ενάντια στις αντιλαϊκές επιλογές της. Από αυτή την άποψη δεν είναι τυχαίο ότι μετά από την αρχική διατύπωση της άποψης ότι η χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης είναι αδύνατη από τον κρατικό προϋπολογισμό, μαζί με το «πάγωμα» των κυβερνητικών προτάσεων, ο αρμόδιος υπουργός Εθνικής Οικονομίας μίλησε για τη θέσπιση...«κοινωνικού πόρου», με έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις, με στόχο την ενίσχυση της κοινωνικής ασφάλισης, ενώ σενάρια για νέες προτάσεις Παπαντωνίου δημοσιεύτηκαν στο «ΒΗΜΑ της Κυριακής». Το σχετικό σενάριο προβλέπει τη «δημιουργία Εθνικού Κεφαλαίου για την κοινωνική ασφάλιση», το οποίο θα σχηματιστεί από έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού την περίοδο 2002 - 2012. Στο δημοσίευμα δεν υπάρχουν - για προφανείς λόγους - λεπτομέρειες, αλλά το σενάριο στηρίζεται σε δύο παραδοχές. Πρώτον ότι ο κρατικός προϋπολογισμός έχει πρωτογενή πλεονάσματα και δεύτερον το γεγονός πως η κυβέρνηση τώρα εκτιμά ότι το πρόβλημα των ελλειμμάτων στα ταμεία θα αρχίσει να φαίνεται την επόμενη δεκαετία. Επί της ουσίας, πρόκειται για ένα ακόμα κυβερνητικό πυροτέχνημα εξαπάτησης των εργαζομένων, έναν ελιγμό που θα επιτρέψει στις συμβιβασμένες, φιλο-ΟΝΕ ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος να δικαιολογήσουν την παρουσία τους στο πολυπόθητο για την κυβέρνηση «διάλογο» κοινωνικής εξαπάτησης.

Φυσικά στις προτάσεις δε γίνεται κανένας λόγος για θεσμοθέτηση τριμερούς χρηματοδότησης, και πολύ περισσότερο, η πρόταση για φορολογία των επιχειρηματικών κερδών, η οποία απορρίπτεται μετά βδελυγμίας... Οι θέσεις όμως Παπαντωνίου...«αδειάζονται» από τα ίδια τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου, τα οποία, σύμφωνα με τις οδηγίες που έχουν πάρει από την κυβέρνηση, λειτουργούν με βάση τη... σκληρή νεοφιλελεύθερη αντίληψη για τα δημοσιονομικά. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, η μείωση του κρατικού χρέους στο 60% του ΑΕΠ το 2010, που έχει αποδεχτεί η χώρα μας με την κατάθεση του Προγράμματος Σταθερότητας, είναι ένας πολύ φιλόδοξος στόχος, που απαιτεί πως ό,τι πλεονάσματα δημιουργηθούν πρέπει να κατευθύνονται στη μείωση του δημόσιου χρέους. Αν τώρα - συνεχίζουν οι ίδιοι παράγοντες - η κυβέρνηση επιλέξει, μέρος των πλεονασμάτων να πάνε στην κοινωνική ασφάλιση, απλώς το 2010 δε θα έχουμε μείωση του χρέους στα επιθυμητά επίπεδα.

Από την άλλη, όμως, στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, κραδαίνοντας το μαστίγιο αυτή τη φορά, παίζουν το «ισχυρό» χαρτί του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, υπενθυμίζουν με νόημα, ότι μέχρι το τέλος του 2001 και συγκεκριμένα στη σύνοδο κορυφής του Βελγίου - θα έχει την προεδρία της ΕΕ στο β' εξάμηνο του 2001 - η ελληνική αντιπροσωπεία θα πρέπει να έχει στην ατζέντα της, τις προτάσσεις μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού συστήματος. Και ο νοών νοείτω... Φροντίζουν, δηλαδή, να υπενθυμίσουν στους... ιθαγενείς υπηκόους, τις κοινοτικές τους υποχρεώσεις.

Η...«νέα πρόταση» Παπαντωνίου, που παρουσιάστηκε στο «Βήμα της Κυριακής» - έχει αναλάβει αυξημένα καθήκοντα σε ρόλο συντονιστή, αν όχι καθοδηγητή της κυβέρνησης στο ασφαλιστικό - συνοψίζεται στα ακόλουθα σημεία:

• Μέχρι το 2012 δε φαίνεται να υπάρχει πρόβλημα με τη χρηματοδότηση των δαπανών για συντάξεις, καθώς οι τρέχουσες χρηματοδοτήσεις, ως ποσοστό του ΑΕΠ, κρατούνται σε επίπεδα μεταξύ 4,3 - 4,8%. Αντίθετα μετά το 2015 τα σχετικά ποσοστά βαίνουν αυξανόμενα στο 16,8% του ΑΕΠ το 2050.
• Δημιουργία στο διάστημα 2002 - 2012 ενός Εθνικού Κεφαλαίου για την κοινωνική ασφάλιση, το οποίο θα καλύψει την πρόσθετη επιβάρυνση για συντάξεις που θα προκύψει μετά το 2012. Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο Γ. Παπαντωνίου έχει υποβάλει στον πρωθυπουργό, τρία εναλλακτικά σενάρια χρηματοδότησης του κεφαλαίου αυτού από τον τακτικό προϋπολογισμό, χωρίς πρόσθετες ή έκτακτες φορολογικές επιβαρύνσεις.