Πέρα από τα παραπάνω, όμως, θέλουμε να σημειώσουμε και τα παρακάτω:

Η όποια φοροδιαφυγή, στην οποία ενδεχομένως καταφεύγει ο όποιος εργαζόμενος ή άνεργος, συνταξιούχος ή αυτοαπασχολούμενος κλπ., αποτελεί - σε τελευταία ανάλυση - μια μορφή άμυνας στο προκλητικά άδικο σημερινό φορολογικό σύστημα και γενικότερα στην ωμή αντιλαϊκή πολιτική, που εφαρμόζουν όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις. Για πολλούς από τους προηγούμενους η όποια φοροδιαφυγή είναι απαραίτητη προϋπόθεση, ακόμη και για να επιβιώσουν. Ουσιαστικά, «σπρώχνονται» στο δρόμο αυτό, από τις γνωστές σε όλους καταστάσεις και συνθήκες, που έχουν διαμορφώσει οι πολιτικές των κυβερνήσεων και οι «νόμοι της αγοράς», επιχειρώντας να γλιτώσουν ένα μέρος των κόπων τους, που νόμιμα τους κλέβει η ολιγαρχία και το κράτος της.

Δε συμβαίνει, όμως, το ίδιο με τους «έχοντες και κατέχοντες». Ακόμη κι αν αφήσουμε κατά μέρος την ποσότητα της δικής τους «παραοικονομίας», η όποια φοροαποφυγή, φοροαπαλλαγή και φοροδιαφυγή τους αποτελεί μια επιπλέον μορφή καταλήστευσης του κόπου και του ιδρώτα των πολλών. Μια ακόμη μορφή συσσώρευσης κερδών, πλούτου και δύναμης, ώστε από ισχυρότερες θέσεις, να καταδυναστεύσουν ακόμη περισσότερο τους εργαζόμενους και το λαό.