Τα είχαν όλα μιλημένα. Αυτή είναι η αλήθεια για την υπόθεση της πολύκροτης δίκης του ναυαγίου του πλοίου «ΑΪΡΟΝ ΑΝΤΩΝΗΣ» και ήρθε πια η ώρα να την πούμε. Οταν οι τρεις πλοιοκτήτες, αδελφοί Ηλιόπουλοι, κάθισαν τον περασμένο Δεκέμβρη στο εδώλιο του Πλημμελειοδικείου Πειραιά μαζί με τους δύο διευθυντές του «Ελληνικού Νηογνώμονα», με βαρύτατες κατηγορίες για το ναυάγιο αυτό - που στοίχισε τη ζωή σε 24 ναυτεργάτες - από την πρώτη μέρα της δίκης ψιθυριζόταν μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου ότι θα καταδικαστούν πρωτόδικα και μετά - όπως έλεγε μάλιστα ένας από τους δικηγόρους των κατηγορουμένων - «θα καθαρίσουμε στο Εφετείο»! Η εξήγηση ήταν απλή: Με το τραγικό ναυάγιο του «Σαμίνα» είχε βγει αρκετή δυσοσμία από τα πάρε-δώσε κυβέρνησης, εφοπλιστών και διωκτικών αρχών και η κοινή γνώμη είχε γίνει ιδιαίτερα ευαίσθητη... Μετά από δίκη 60 και πλέον ημερών το Πλημμελειοδικείο καταδίκασε τον έναν από τους τρεις πλοιοκτήτες, των Αντώνη Ηλιόπουλο, και τον έναν από τους δύο εκπροσώπους του «Νηογνώμονα», τον Δ. Μελισσινό, σε 5 χρόνια φυλακή.

Προχτές το Εφετείο Πειραιά, με την αιτιολογία της εσφαλμένης κλήτευσης, που χαρακτηρίστηκε τουλάχιστον γελοία, αθώωσε τον εφοπλιστή, επιβεβαιώνοντας τους ψιθύρους. Η απόφαση του Εφετείου ήρθε «να βάλει τα πράγματα στη θέση τους». Ηρθε να σβήσει κάθε αυταπάτη και να επαναπροσδιορίσει τη μεγάλη απόσταση που χωρίζει την εγκληματική εφοπλιστική ασυδοσία από το χέρι του νόμου. Απόδειξη ότι η Δικαιοσύνη είναι «ανοιχτομάτα» αποτελούν τα αναρίθμητα τραγικά και αποδεδειγμένα ναυτικά εγκλήματα χωρίς ποτέ εφοπλιστής όχι μόνο να έχει φυλακιστεί αλλά και να έχει πληρώσει δεκάρα τσακιστή. Ορισμένα πρόσφατα στοιχεία είναι χαρακτηριστικά: Μαζί με τους 24 ναυτεργάτες του «ΑΪΡΟΝ ΑΝΤΩΝΗΣ» στον υγρό τάφο βρίσκονται οι 12 ναυτεργάτες του πλοίου «ΠΕΛ ΧΑΝΤΕΡ». Ομως, ο πλοιοκτήτης του, Μ. Σαρλής, ουδέποτε ενοχλήθηκε, όπως δεν ενοχλήθηκε και ο Γιαστικλής, πλοιοκτήτης του «Αγιος Παντελεήμονας», που έπνιξε 9 ναυτεργάτες, ο πλοιοκτήτης του «ΑΡΚΤΙΚ ΡΙΦΕΡ», που παρέσυρε στο θάνατο 17 ναυτεργάτες, και πάει λέγοντας. Οσο για το «ΔΥΣΤΟΣ», που κατάπιε 20 ανθρώπινες ζωές, και το «ΣΑΜΙΝΑ», που έπνιξε άλλες 82, και παρά τις διαβεβαιώσεις, διά στόματος μάλιστα πρωθυπουργού, το... κόκαλο περιμένει ακόμα το μαχαίρι...

Ομως, το κακό δε σταματά εδώ. Δεν αρκεί μόνο το «έργο» της Δικαιοσύνης και οι κυβερνητικές πλάτες να «καθαρίζουν» για τους εφοπλιστές. Πρέπει να κλείσουν και τα ενοχλητικά στόματα, να κόψουν τα πόδια όσων δακτυλοδείχνουν τους ενόχους για τα ναυτικά εγκλήματα και αντιστέκονται στην εφοπλιστική φονική ασυδοσία και στην πολιτική που τους φουσκώνει τα πανιά. Την ίδια ακριβώς ώρα που ο Α. Ηλιόπουλος έβγαινε από την αίθουσα του Εφετείου ως «λευκή περιστερά», ακριβώς στη διπλανή αίθουσα δικαζόταν ο Σπ. Κοκόλης, μέλος της διοίκησης της ΠΕΜΕΝ, επειδή αποκάλυψε ότι το ναυάγιο του πλοίου «Αγιος Παντελεήμονας» ήταν προδιαγεγραμμένο. Την ώρα που παραγράφουν τις βαρύτατες κατηγορίες του εφοπλιστή, παραμένουν σε ισχύ διώξεις και καταδικαστικές αποφάσεις σε βάρος πρωτοπόρων συνδικαλιστών ναυτεργατών με χαλκευμένες κατηγορίες.

Ομως, ως εδώ. Η Δικαιοσύνη των εφοπλιστών πρέπει να σταματήσει. Να μπει ένα τέλος στη μακάβρια λίστα των θυμάτων του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Τα σωματεία ΠΕΜΕΝ-«ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», που αποτελούν τις πρωτοπόρες δυνάμεις του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, δείχνουν το δρόμο. Το δρόμο του ενωμένου και καλά οργανωμένου αγώνα, όχι μόνο των ναυτεργατών αλλά όλων των εργαζομένων. Ενός αγώνα που αφορά συνολικά στην ανατροπή αυτής της πολιτικής, η οποία γεννά τα ναυτικά εγκλήματα και σαρώνει κάθε δικαίωμα των εργατών της στεριάς και της θάλασσας.