Χρήσιμα συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τη δολοφονία του Στ. Σόντερς από τη «17Ν». Ολοι θα θυμούνται ότι αμέσως μετά τη δολοφονία του Bρετανού αξιωματούχου είχαν αναμειχθεί στις έρευνες εκτός από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και η Σκότλαντ Γιαρντ και όλα τα ξένα «λαγωνικά». Οι πάντες με άλλα λόγια είχαν επιστρατευτεί, είχε ξεκινήσει ένα «χωρίς προηγούμενο ανθρωποκυνηγητό», είχαν χρησιμοποιηθεί όλες οι σύγχρονες τεχνολογίες και είχαν δημιουργηθεί προσδοκίες, άλλη μια φορά, από την ηγεσία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης ότι «αυτή τη φορά δε θα ξεφύγει η "17Ν"». Κι όμως ένα ολόκληρο χρόνο δεν έγινε τίποτα απολύτως για τη σύλληψη των δολοφόνων. Αντίθετα, στη σκιά και της δολοφονίας του Στ. Σόντερς έγιναν σημαντικότατα πράγματα για τη συρρίκνωση των κοινωνικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, με αποκορύφωμα την ψήφιση του «τρομονόμου». Από αυτή την άποψη δεν αποτελεί τυχαία σύμπτωση το γεγονός ότι ο «τρομονόμος» ψηφίστηκε ακριβώς την παραμονή της επετείου της δολοφονίας Σόντερς. Λες και κάποιο «αόρατο χέρι» το είχε κανονίσει...