Ξεκινάμε:

Οι δυνάμεις καταστολής είχαν λάβει τις εντολές, αν όχι να διαλύσουν τη διαδήλωση, τουλάχιστον να τη δυσφημίσουν. Σε αυτό το πλαίσιο, η Αστυνομία ήταν αποφασισμένη ακόμα και να σκοτώσει. Ποιοι ήταν πρόθυμοι να τη βοηθήσουν στο έργο της;

Στις τάξεις των διαδηλωτών είχαν διεισδύσει εκατοντάδες προβοκάτορες, αστυνομικοί, ασφαλίτες με πολιτικά. Ξεκινούσαν το βρισίδι με τους καραμπινιέρους και το πετροβολητό. Παράσερναν πιτσιρικάδες σε ενέργειες τυφλής βίας, βάζοντας στη δίνη του κυκλώνα κόσμο που δε συμφωνεί με τους στόχους της και τις μορφές βίας που επιλέγουν. Πιθανότατα για αυτό, για να μην αποκαλυφθεί η δράση τους, οι αστυνομικοί επέδραμαν το βράδυ του Σαββάτου στα γραφεία του Φόρουμ που συντόνιζε τη διαδήλωση και κατέστρεψαν ηλεκτρονικούς υπολογιστές, φωτογραφικές μηχανές, κάμερες, φιλμ. Υλικό που έχει φωτογραφηθεί ή μαγνητοσκοπηθεί και έδειχνε πώς ακριβώς δρούσαν οι πράκτορες.

Την προηγούμενη Παρασκευή το κόλπο έπιασε σε μεγάλο βαθμό, καθώς στην πόλη έγιναν οκτώ ολιγοπληθείς πορείες ακριβώς τέτοιων ατόμων, οπαδών της τυφλής βίας. Σύμφωνα με πληροφορίες από την ελληνική επιτροπή «Γένοβα 2001», αλλά και με μαρτυρίες Ελλήνων φοιτητών που διαμένουν στη Γένοβα, οι οκτώ συμπτύχθηκαν σε έξι. Εγιναν ορισμένες συμβολικού χαρακτήρα προσπάθειες εισόδου στην «κόκκινη ζώνη», ώσπου ομάδες Ιταλών «αναρχοαυτόνομων» επιτέθηκαν μαζικά εναντίων των δυνάμεων καταστολής. Οι δεύτερες άλλο που δεν ήθελαν. Τζιπ και κλούβες της Αστυνομίας, εκμεταλλευόμενες την αφορμή, ξεκινούσαν τρελές πορείες, με πατημένο το γκάζι, ανάμεσα στον κόσμο, σε μια προσπάθεια όχι απλά να τους διαλύσουν, αλλά να τους πατήσουν κυριολεκτικά. Είχαμε το νεκρό, είχαμε τραυματίες, αλλά μόνο σε ένα μικρό μέρος της πόλης.

Για το Σάββατο, από την ελληνική επιτροπή, περίμεναν ήρεμη πορεία, καθώς θα συμμετείχε πλέον «οργανωμένο προλεταριάτο». Και έτσι έγινε. Αν εξαιρέσει κανείς τα 700 - 1.000 άτομα (προβοκάτορες, παιδαρέλια, αναρχοφασίστες) που περιορισμένα σε μια πλατεία χτυπιούνταν με τους Αστυνομικούς, το «χαρτί» των καταστροφών δεν τους βγήκε. 250.000-300.000 κόσμου διαδήλωσαν ειρηνικά και ανενόχλητα. Οι φασαρίες, λοιπόν του Σαββάτου περιορίστηκαν σε εκείνη ακριβώς την πλατεία, σε ένα τετράγωνο.

Επαιξε φυσικά ρόλο η αυστηρή περιφρούρηση, τα οργανωμένα μπλοκ των διάσπαρτων - σε στρατηγικά σημεία - δυνάμεων της ιταλικής «Κομμουνιστικής Επανίδρυσης», του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, των Ιταλών Οικολόγων, των Γάλλων τροτσκιστών, καθώς και οργανωμένων σε μπλοκ αναρχικών που δεν επιθυμούσαν άλλη μια τυφλή σύγκρουση με άσχημα για το κίνημα αποτελέσματα (έτσι, για να τα λέμε όλα με το όνομά τους). Μπλοκ που δεν άφησαν κουνούπι να παρεισφρήσει στις γραμμές τους. Και όταν, στην αρχή αυτών των περιορισμένης έκτασης επεισοδίων, επικράτησε πρόσκαιρα πανικός και κάποιες δυνάμεις άρχισαν να διαλύονται, τέτοια μπλοκ, όπως τα προαναφερόμενα, έμειναν εκεί. Βράχοι, να εμποδίζουν τη φυγή προς τα μπρος ή τα πίσω. Εκεί «σώθηκε» η πορεία, που συνέχισε κανονικά το δρόμο της.

Εχει σημασία να αναφερθούμε στα κύρια άρθρα των εφημερίδων του λεγόμενου ευρύτερου προοδευτικού χώρου της Ιταλίας. Στο «Manifesto» της Κυριακής σημειώνεται ότι αυτά τα άτομα δεν έχουν καμιά σχέση με το ιταλικό αναρχικό κίνημα, που έχει μεγάλη και σεβαστή παράδοση στη γειτονική χώρα. Ούτε καν σχέση με ομάδες που έδρασαν στη δεκαετία του 1970. Η «Unita» σημειώνει ότι επρόκειτο για ένα «παιχνίδι» που στήθηκε και από τις δύο πλευρές. Από τη μία η Αστυνομία και από την άλλη το λεγόμενο Blach Block («Μαύρο Μπλοκ»). Ισως επειδή το μόνο πραγματικά ενοποιητικό στοιχείο τους είναι τα μαύρα ή σκουρόχρωμα ρούχα που φορούν για να εντυπωσιάσουν.

Το τελευταίο που θέλουμε να επισημάνουμε είναι ο ρόλος αρκετών μέσων ενημέρωσης. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα ορισμένων που ελέγχονται από τον Μπερλουσκόνι και που την Κυριακή βάλθηκαν να μιλούν για τις ζημιές στην πόλη, προβάλλοντας φωτογραφίες ορισμένων μασκοφόρων, με φόντο πανό με τη μορφή του Λένιν... Τα αφεντικά τους έπρεπε να «στήσουν» τέτοιες φάσεις, καθώς πέρα από τα «τραλαλά» των αρχικών φάσεων, αρχίζει σε αυτό το κίνημα να διαμορφώνεται, να αναδεικνύεται η ταξική συνείδηση. Να αναδεικνύεται ο καπιταλισμός ως στόχος ανατροπής.

Ετσι, πληρωμένοι κοντυλοφόροι και ματσουκοφόροι βάλθηκαν αυτές τις ημέρες να παρουσιάζουν τη Γένοβα ως μια κατεστραμμένη πόλη. Ποντάροντας στο φόβο του μικροαστού απέναντι σε τέτοια φαινόμενα, προσπάθησαν να τον απομακρύνουν από το ενδεχόμενο να συμμετέχει κι αυτός - έστω και νοερά - στις εκδηλώσεις στη Γένοβα, να παλέψει, κάποτε, ενάντια στο σημερινό σύστημα. Θα είχε, πράγματι, ενδιαφέρον να μας δείξουν πού ακριβώς είναι οι καταστροφές και σε τι έκταση. Γιατί αν μιλούν για σπασμένες τζαμαρίες και λεηλασίες σε πέντε τετράγωνα, σε μια πόλη του περίπου ενός εκατομμυρίου κατοίκων, ε, τότε, είναι για γέλια.