Η εισοδηματική πολιτική - η πολιτική δηλαδή που συνδέει, όπως, όσο και με όσες αλχημείες συνδέει, τις αυξήσεις στις αποδοχές των εργαζομένων με τον πληθωρισμό - είναι ένα σύστημα ξεπερασμένο, αποφαίνεται σε συνέντευξή του στο «Βήμα» ο υπουργός Οικονομικών. Οι μισθωτοί - λέει - πρέπει να ξεχάσουν τις αυξήσεις, να ξεχάσουν την παραδοσιακή μισθολογική διεκδίκηση και να στηρίξουν πολιτικές συμμετοχής τους στα κέρδη ή στο μετοχικό κεφάλαιο των επιχειρήσεων.

Αναχρονιστικός θεσμός, δηλαδή, και αυτές οι κουτσουρεμένες συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Εμπρός να «στριμώξουμε» τους εργοδότες να μας πετάξουν - εάν και εφόσον θέλουν και τους συμφέρει - το κόκαλο κάποιων μετοχών! Διότι, λέει ο κ. Χριστοδουλάκης, αφού ο πληθωρισμός πέφτει, θα μιλάμε για αυξήσεις με δεκαδικά ψηφία! Δεν έχει ακούσει τίποτα, ο κύριος αυτός, ούτε για εισοδηματικές απώλειες που διεκδικούν οι εργαζόμενοι, ούτε για νέες ανάγκες, ούτε για βελτίωση της εισοδηματικής κατάστασης των μισθωτών και τον έπιασε ο πόνος των δεκαδικών...

Μήπως, όμως, κύριε Χριστοδουλάκη, είναι και ο ίδιος ο μισθός και το ίδιο το μεροκάματο θεσμός παραδοσιακός, ξεπερασμένος και αναχρονιστικός; Μήπως θα πρέπει να προχωρήσετε τη λογική σας ως το τέλος της, προτείνοντας την κατάργησή τους και την αντικατάστασή τους με κάτι άλλο..; Διότι και ο μισθός, όπως κατάντησε και όπως θα καταντήσει παραπέρα, με την επέκταση της μερικής απασχόλησης, κάτι σαν συμβολικός θα είναι...