Το Νοσοκομείο Λαμίας (φωτ. από παλιότερη κινητοποίηση)

Τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές και τεχνολογικό εξοπλισμό, σε γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, σε αναλώσιμα υλικά, που καθιστούν προβληματική την αντιμετώπιση των καθημερινών περιστατικών και αναγκών, πόσο μάλλον την κάλυψη των αυξημένων αναγκών που ενδεχομένως προκύψουν από την έξαρση της νόσου.

Σε ολόκληρη την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, ο πληθυσμός της οποίας ανέρχεται σύμφωνα με την απογραφή του 2011 σε 547.390 κατοίκους, μόνο στο Νοσοκομείο της Λαμίας υπάρχει Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, όπου σε λειτουργία βρίσκονται οι 10 από τις 12 συνολικά κλίνες. Ακόμα, λειτουργεί Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας με έξι κρεβάτια, καθώς και μονάδα εμφραγμάτων στην Καρδιολογική κλινική, που μπορεί να αξιοποιηθεί για τη νοσηλεία σοβαρών περιστατικών. Πρόκειται ωστόσο για μια δυναμικότητα που με δυσκολία ανταποκρίνεται στην κάλυψη των αναγκών που ήδη υπάρχουν. Αντίθετα, σε κανένα από τα υπόλοιπα νοσοκομεία της Στερεάς Ελλάδας, ούτε καν σε αυτό της Χαλκίδας, δεν υπάρχει Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Στο Νοσοκομείο της Χαλκίδας υπάρχει μονάχα Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας, η οποία ωστόσο λειτουργεί χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό και προσωπικό.

Στο σύνολο των νοσοκομείων της Στερεάς Ελλάδας, πλην αυτού της Λαμίας, δεν υπάρχει Πνευμονολογική κλινική προκειμένου να εξυπηρετηθούν και αντιμετωπιστούν οι σοβαρές και βαριές περιπτώσεις που ενδεχομένως προκύψουν από τη νόσο του κορονοϊού. Στα υπόλοιπα νοσοκομεία της Περιφέρειας, τα πνευμονολογικά περιστατικά αντιμετωπίζονται στα ΤΕΠ και όποια από αυτά κρίνονται σοβαρά γίνεται διακομιδή είτε προς τη Λαμία, είτε κυρίως σε νοσοκομεία της Αθήνας. Υποστελεχωμένες, χωρίς την απαραίτητη επάρκεια σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, είναι και οι Παθολογικές κλινικές που λειτουργούν στα νοσοκομεία της Στερεάς Ελλάδας, όπου οι ελλείψεις καλύπτονται κυρίως από επικουρικούς γιατρούς.

Η υποστελέχωση σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό κυριαρχεί στο σύνολο των νοσοκομείων της Στερεάς Ελλάδας, όπου η κάλυψη των ήδη αναντίστοιχων με τις ανάγκες οργανογραμμάτων δεν ξεπερνά σε μέσο όρο το 65%. Σε αυτό θα πρέπει κανείς να αφαιρέσει το προσωπικό που απουσιάζει σε άδειες και αποσπάσεις. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι στο Νοσοκομείο της Χαλκίδας ο αξονικός τομογράφος δεν λειτουργεί όλο το 24ωρο λόγω έλλειψης προσωπικού.

Η κατάσταση γίνεται περισσότερο ανησυχητική εξαιτίας της μεγάλης έκτασης της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας και της αδυναμίας που παρουσιάζουν να ανταποκριθούν στο ρόλο τους τα μικρά νοσοκομεία απομακρυσμένων περιοχών, όπως της Κύμης και της Καρύστου στην Εύβοια, του Καρπενησίου και της Αμφισσας, ενώ αντίστοιχη κατάσταση επικρατεί και στα νοσοκομεία της Λιβαδειάς και της Θήβας.

Για την τραγική κατάσταση που επικρατεί στο Νοσοκομείο της Χαλκίδας, οι βουλευτές του ΚΚΕ Γιώργος Μαρίνος και Γιώργος Λαμπρούλης κατέθεσαν Ερώτηση στη Βουλή τον Οκτώβρη του 2019. Στην Ερώτηση περιγράφονταν με σαφήνεια τα τεράστια προβλήματα και οι ελλείψεις που υπάρχουν στο Νοσοκομείο της Χαλκίδας εξαιτίας της χρόνιας υποχρηματοδότησης, καθώς και οι αυξημένες ανάγκες που δημιουργούνται από την αντίστοιχη κατάσταση στο Νοσοκομείο της Θήβας, την ύπαρξη στην ευρύτερη περιοχή της βιομηχανικής ζώνης Σχηματαρίου - Οινοφύτων αλλά και του μεγάλου αριθμού ξεριζωμένων από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους προσφύγων που διαμένουν στα κέντρα φιλοξενίας της Ριτσώνας και των Οινοφύτων. Την ίδια στιγμή, υποβαθμισμένα και υποστελεχωμένα από προσωπικό είναι το σύνολο των Κέντρων Υγείας στη Στερεά Ελλάδα, τα οποία θα μπορούσαν να αποσυμφορήσουν την κατάσταση και να διευκολύνουν τη λειτουργία των νοσοκομείων.

Για την αντιμετώπιση της επιδημίας του κορονοϊού, νοσοκομείο αναφοράς έχει οριστεί το Νοσοκομείο της Λαμίας. Ωστόσο, μέχρι σήμερα δεν έχει ληφθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο και δεν έχουν αντιμετωπιστεί οι ελλείψεις σε προσωπικό. Μέχρι στιγμής, έχουν αναπτυχθεί χώροι υποδοχής κρουσμάτων κορονοϊού στα νοσοκομεία της Λαμίας, της Χαλκίδας και της Λιβαδειάς, ενώ από βδομάδα αναμένεται να λειτουργήσει και στην Αμφισσα. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για χώρους που ανταποκρίνονται μονάχα στην απομόνωση των ασθενών.

Παράλληλα, ήδη έχει υπάρξει έλλειψη σε αναλώσιμα υλικά, όπως αντισηπτικά, γάντια και μάσκες, με τις διοικήσεις των νοσοκομείων να «συνιστούν» στο προσωπικό να κάνουν οικονομία στη χρήση τους, ενώ δεν υπάρχει επάρκεια και σε στολές προστασίας.

Στο πλαίσιο αυτό, το μεγάλο βάρος για την αντιμετώπιση της επιδημίας του κορονοϊού πέφτει στο υφιστάμενο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, το οποίο εδώ και χρόνια εργάζεται με εξαντλητικά ωράρια. Ηδη, σε γιατρούς και νοσηλευτές οφείλονται δεκάδες ρεπό και άδειες, ενώ αναγκάζονται σε διπλοβάρδιες προκειμένου να βγαίνουν οι εφημερίες και να καλύπτονται οι υπάρχουσες ανάγκες.