Το άσπρο μαύρο έκανε η κυβέρνηση της ΝΔ, προκειμένου να ισχυριστεί ότι μία από τις βασικές της προτεραιότητες είναι η λήψη μέτρων για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων. Βήμα για να προβάλει αυτόν τον ισχυρισμό βρήκε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην τηλεδιάσκεψη που είχε με τους λεγόμενους «κοινωνικούς εταίρους», δηλαδή με εκπροσώπους των εργοδοτικών φορέων και ντεκόρ τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ - εργατοπατέρα Γ. Παναγόπουλο.

«Είναι υποχρεωμένοι και αυτοί - όπως όλη η ελληνική κοινωνία - να προσαρμοστούν σε άλλες διαδικασίες, έτσι ώστε να εξασφαλίσουμε ότι η μεγάλη πρόοδος η οποία έχει γίνει στην αντιμετώπιση του κορονοϊού, θα συνεχίζεται», είπε ο πρωθυπουργός αναφερόμενος στους εργαζόμενους που επιστρέφουν στη δουλειά μετά το lock down, μεταθέτοντας την ευθύνη από τους εργοδότες στους ίδιους τους εργαζόμενους.

Ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι ένας από τους κύριους άξονες της κυβερνητικής πολιτικής ήταν η «διατήρηση των θέσεων εργασίας», όταν ουσιαστικά η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή της κρίσης στις αρχές Μάρτη έδωσε το «πράσινο φως» στην εργοδοσία για εκατοντάδες απολύσεις, με αποτέλεσμα να χαθούν δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας τον Μάρτη και τον Απρίλη. Από την άλλη, η πλειοψηφία των θέσεων εργασίας που «διατηρήθηκαν» είχαν ως αντίτιμο την υλοποίηση σειράς αντεργατικών μέτρων και μάλιστα συνδυαστικά, με την εργοδοσία να ξεσαλώνει αξιοποιώντας ταυτόχρονα την τηλεργασία, την εκ περιτροπής εργασία, τις αναστολές συμβάσεων κ.ά. Από την πρώτη ΠΝΠ η κυβέρνηση επέτρεψε μάλιστα στους εργοδότες να καθορίζουν τα ωράρια εργασίας κατά το δοκούν, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν, ενώ έδωσε και εντολή στις Επιθεωρήσεις Εργασίας να μη δέχονται τουλάχιστον για ένα τρίμηνο καταγγελίες συνδικάτων και να μη γίνονται τριμερείς συναντήσεις.

Και βέβαια, παρά τα παχιά λόγια, υπάρχει μια αντικειμενική πραγματικότητα που επιβεβαιώνεται καθημερινά στους χώρους δουλειάς. Το μόνο σχέδιο της κυβέρνησης είναι η «ατομική ευθύνη», γι' αυτό και ο πρωθυπουργός το μόνο συγκεκριμένο μέτρο που είχε να αναφέρει ήταν η χρήση μάσκας και σε όποιους κλάδους είναι δυνατό την τηλεργασία έως το 70% του αριθμού των εργαζομένων, παρουσιάζοντάς την μάλιστα σαν «κεκτημένο», με την εργοδοσία να τρίβει τα χέρια της.