Η εκδήλωση αφορούσε τα όσα έγιναν στις 5/5/2010, μέρα πανεργατικής απεργίας, με εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στους δρόμους ενάντια στα μέτρα του πρώτου μνημονίου, οπότε και ξεδιπλώθηκε το δολοφονικό σχέδιο των προβοκατόρων και των διάφορων μηχανισμών, με στόχο το χτύπημα του κινήματος που εκείνη την περίοδο δυνάμωνε, το οποίο είχε αποτέλεσμα το θάνατο των τριών υπαλλήλων της τράπεζας «Marfin» επί της Σταδίου (ο Επαμεινώνδας Τσακάλης, 36 ετών, η Παρασκευή Ζούλια, 35 ετών, και η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, 32 ετών, τεσσάρων μηνών έγκυος).

Είχαν προηγηθεί λίγο πριν τα επεισόδια στην πλατεία Συντάγματος, όταν ομάδες «αγανακτισμένων» φασιστοειδών προσπάθησαν χωρίς επιτυχία να στήσουν προβοκάτσια απέναντι στη μεγαλειώδη πορεία του ΠΑΜΕ, με τον τότε πρόεδρο του ακροδεξιού ΛΑ.Ο.Σ., Καρατζαφέρη, να συκοφαντεί το ΚΚΕ ότι τάχα θέλει να κάψει τη Βουλή. Ακολούθησε ο εμπρησμός της «Marfin», με τα τραγικά αποτελέσματα, από κουκουλοφόρους που εμφανίστηκαν στη Σταδίου, με μαρτυρίες εκείνων των ημερών να κάνουν λόγο για «καταδρομική επιχείρηση από άτομα εκπαιδευμένα στρατιωτικά», που κινήθηκαν με ειδικό εξοπλισμό.

Η δίκη για την υπόθεση της «Marfin» ξεκίνησε με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων 6 χρόνια μετά και ολοκληρώθηκε χωρίς να καταλογιστεί καμιά ευθύνη σε φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς του εγκλήματος, ενώ από τις καταθέσεις των εργαζομένων που έζησαν τις τραγικές στιγμές της πυρκαγιάς, αποκαλύφθηκαν τεράστιες ελλείψεις σε μέσα προστασίας, όπως ανυπαρξία εξόδου κινδύνου και πυροσβεστικών μέσων, μη εκπαίδευση του προσωπικού για αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων, αλλά και εκβιασμοί της εργοδοσίας για να δουλέψουν εκείνη τη μέρα, παρά τις αντιρρήσεις και τους φόβους που εξέφραζαν οι τραπεζοϋπάλληλοι.

Την ίδια ώρα κι ενώ η κυβέρνηση διατυμπάνιζε ότι διοργανώνει τελετή μνήμης για τα θύματα της «Marfin», αποκαλυπτόταν ταυτόχρονα ότι είχε ήδη προσφύγει στη Δικαιοσύνη ώστε να μην καταβληθούν οι αποζημιώσεις που έχουν επιδικαστεί στις οικογένειες των θυμάτων. Η αποκάλυψη υποχρέωσε τον Κυρ. Μητσοτάκη να «δώσει εντολή» παραίτησης του Δημοσίου από τη νομική διεκδίκηση, ενώ για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, τα στελέχη της ΝΔ χρησιμοποίησαν όλες τις προηγούμενες μέρες την άθλια δικαιολογία ότι τις αναιρέσεις τις κάνει αυτόματα το Νομικό Συμβούλιο του κράτους και άρα η κυβέρνηση δεν έχει καμία εμπλοκή, επιστρατεύοντας δηδαδή την ίδια ακριβώς άθλια δικαιολογία που είχε χρησιμοποιήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ σε αντίστοιχες περιπτώσεις, όπως π.χ. όταν έκανε εφέσεις κατά δικαστικών αποφάσεων που δικαίωναν συνταξιούχους.

Αποσιωπώντας τα παραπάνω, ο Κυρ. Μητσοτάκης παρουσίαζε, το Σάββατο, ως «σαφή συμβολισμό» της εκδήλωσης: «Ποτέ ξανά να μην πέσει η χώρα θύμα του τυφλού διχασμού, του μίσους, της βίας, η οποία - δυστυχώς - δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ποτέ και από όπου κι αν προέρχεται ιδεολογικά». Θέλοντας να στείλει μήνυμα στοίχισης στην κυβέρνηση και τα επόμενα αντιλαϊκά μέτρα που φέρνει, επέμενε ότι «θα έπρεπε, σήμερα, σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος να είναι παρών σε αυτήν την τελετή, ώστε να στείλουμε ενωμένοι ένα μήνυμα ότι αυτές τις δύσκολες εποχές για τον τόπο μας τις έχουμε αφήσει οριστικά πίσω μας».

Από κοντά και η Φ. Γεννηματά, η μόνη πολιτική αρχηγός που παρέστη στην κυβερνητική φιέστα και δήλωσε ότι «οι ψυχές των θυμάτων θα ζητούν πάντα δικαίωση στην αποκάλυψη και τιμωρία των δραστών, στην ενότητα, ενάντια στην πόλωση και στον διχασμό που γεννά βία. Γι' αυτό είμαι εδώ, είναι η θέση της Δημοκρατικής Παράταξης».

Για «συμβολική χειρονομία διάσωσης της μνήμης τους, αλλά και ένα πρώτο μικρό βήμα για τη δικαίωσή τους» έκανε λόγο η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατ. Σακελλαροπούλου, σημειώνοντας ότι «η τιμή της μνήμης πολιτών που έχουν πέσει θύματα μίσους και ιδεολογικής βίας δεν μπορεί να αποτελεί πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης και διχασμού. Αντιθέτως, πρέπει να μας βρίσκει όλους ενωμένους».

Καταθέτοντας νωρίτερα στεφάνι στο σημείο, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, εξέφρασε την «καταδίκη» του στη βία, αλλά και «στην υποκρισία του κ. Μητσοτάκη, που αποφάσισε δέκα χρόνια μετά να ανοίξει τον φάκελο για να διεξαχθεί έρευνα από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, από τους ίδιους ανθρώπους που δέκα χρόνια πριν στάθηκαν ανίκανοι να αναζητήσουν, να εντοπίσουν τους δράστες και να τους οδηγήσουν στη Δικαιοσύνη για να λογοδοτήσουν».