«Τώρα μέτρα προστασίας της υγείας του λαού», έγραφε το πανό που ξεδιπλώθηκε χτες το πρωί μπροστά στην είσοδο του σταθμού του Μετρό στην πλατεία Συντάγματος, δίνοντας το στίγμα της παρέμβασης των συνδικάτων και των φορέων στο πλαίσιο της χτεσινής μέρας δράσης και μπροστά στην απεργία στις 26 Νοέμβρη, για την προστασία της υγείας, της ζωής και των δικαιωμάτων των εργαζομένων και του λαού.

«Παρών» στην εξόρμηση και ο «Ριζοσπάστης», πιάνουμε κουβέντα με εργαζόμενους που παίρνουν στα χέρια τους την ανακοίνωση. Συζητάμε για την κατάσταση στα ΜΜΜ, στα σχολεία, στους χώρους δουλειάς.

«Τρεις συγκοινωνίες παίρνω για να πάω στη δουλειά μου. Λεωφορείο, ΜΕΤΡΟ και τώρα πάω για το τρόλεϊ», λέει μια εργαζόμενη σε κουζίνα καταστήματος ντελίβερι.«Είμαι 60 ετών και ευπαθής ομάδα. Κάθε μέρα τρέμω αν την "έβγαλα" καθαρή. Εχω δύο παιδιά άνεργα. Τι να κάνω; Ειδικά στα λεωφορεία είμαστε ο ένας πάνω στον άλλον. Θα έπρεπε να ντρέπονται που λένε συνεχώς σε μας να κρατάμε αποστάσεις και να προσέχουμε. Να έρθουν στη στάση που περιμένουμε τόση ώρα και μετά στο λεωφορείο και να μας πουν εκεί πώς να κρατάμε αποστάσεις».

Ο Γιώργος, υπάλληλος σε τράπεζα, πατέρας ενός παιδιού στην Α' Δημοτικού, μας λέει: «Με το lockdown στο Μετρό τέτοια ώρα δεν έχει συνωστισμό. Εκλεισαν τα εμπορικά καταστήματα και δεν έχει εργαζόμενους. Ομως το μεσημέρι έχει πολλή κίνηση. Ολοι το ξέρουμε ότι υπάρχει πρόβλημα. Οτι δεν παίρνουν μέτρα ούτε για την υγεία μας στα νοσοκομεία, στα μέσα μεταφοράς, να προσλάβουν κόσμο, να αυξήσουν δρομολόγια, ούτε για την Παιδεία, να είναι λίγα παιδιά μέσα στην τάξη. Μπορεί ένα παιδί όπως το δικό μου πεντέμισι ετών να κάνει τηλεκπαίδευση; Να είναι συγκεντρωμένο μπροστά σε έναν υπολογιστή στο σπίτι; Αυτά είναι γελοία πράγματα...».

Ο 30χρονος Παναγιώτης, ιδιωτικός υπάλληλος, αναφέρει: «Πλέον, τέτοια ώρα δεν έχουμε στο Μετρό και τα λεωφορεία το χάλι που είχαμε πριν το lockdown. Γύριζα σπίτι και νόμιζα ότι είχα κορονοϊό. Και αντί να πάρουν κάποιο σοβαρό μέτρο, για να μη βλέπουμε αυτά τα αίσχη στα νοσοκομεία, έκλεισαν τους εργαζόμενους στο σπίτι, η Ερμού είναι έρημη και λένε ότι κάτι έκαναν. Τώρα ακούω και τα μέτρα που θα ψηφίσουν στη Βουλή. Ολα έχουν ένα όριο. Εγώ λίγες φορές έχω απεργήσει, όμως τώρα στη δουλειά το συζητάμε να απεργήσουμε. Θέλω να το πω αυτό. Αν δεν ήταν το ΠΑΜΕ, δεν θα κουνιόταν φύλλο».