Οι πρόσφατες εξελίξεις στη Βόρεια Μακεδονία επιβεβαίωσαν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο αυτό που από την πρώτη στιγμή ανέδειξε το ΚΚΕ: Οτι η Συμφωνία των Πρεσπών έγινε για να μπει η γείτονα χώρα στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, στο πλαίσιο του σχεδιασμού για την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» των Βαλκανίων, απέναντι στην επιρροή της Ρωσίας. Γι' αυτό ήταν μια συμφωνία που όξυνε και δεν καταλάγιαζε τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, ενώ σ' αυτήν διατηρούνταν το σπέρμα για νέα έξαρση των εθνικισμών και αλυτρωτισμών.

Αυτό ακριβώς ζούμε σήμερα. Και για όσους κάνουν πως δεν βλέπουν, σκιαμαχώντας για το αν ήταν μια «καλή» ή «κακή» συμφωνία, η απάντηση είναι ότι ήταν μια ΝΑΤΟική συμφωνία και, ακριβώς γι' αυτό, κακή και επικίνδυνη για τους λαούς.

Αυτό επιβεβαιώνει κατηγορηματικά και η διπλωματία των ΗΠΑ. Σε έγγραφο για την «Ολοκληρωμένη Στρατηγική της χώρας» («Integrated Country Strategy») του αμερικανικού ΥΠΕΞ, που δημοσιεύτηκε τον Αύγουστο του 2018, δύο μήνες μετά την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αποτυπώνονται οι βασικοί στόχοι της αμερικανικής πρεσβείας στα Σκόπια, με κεντρικό βέβαια την προώθηση της Συμφωνίας των Πρεσπών και την πλήρη ένταξη της Β. Μακεδονίας στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο.

Γράφει μεταξύ άλλων η έκθεση: «Βλέπουμε το μέλλον της Μακεδονίας (sic) σταθερά ενσωματωμένο στη Δύση και στους ευρωατλαντικούς θεσμούς, συμπεριλαμβανομένων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, και μοιραζόμαστε αυτό το στρατηγικό όραμα με τους ηγέτες της Μακεδονίας (...) Οι ΗΠΑ, μαζί με τους Ευρωπαίους συμμάχους μας, βοήθησαν τους ηγέτες και τον λαό της Μακεδονίας να ανταποκριθούν σε κάθε κρίση και να διατηρήσουν τον στρατηγικό τους προσανατολισμό. Τώρα η Μακεδονία έχει μια ιστορική ευκαιρία.

(...) Αυτόν τον μήνα, η Μακεδονία υπέγραψε συμφωνία με την Ελλάδα για την επίλυση της διαφοράς του ονόματος (...) Η συμφωνία αυτή είναι μια πιθανή "αλλαγή παιχνιδιού" για τη Μακεδονία και την περιοχή, καθώς ανοίγει την πόρτα για την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ και την έναρξη ενταξιακών συνομιλιών με την ΕΕ ήδη από το 2019. Η αποστολή των Σκοπίων (σ.σ. η αμερικανική διπλωματική αντιπροσωπεία στα Σκόπια) θα εκμεταλλευτεί αυτήν την ευκαιρία».

Η επιτυχία της Συμφωνίας, όπως αναφέρει το έγγραφο, θα συνέβαλλε στο κοινό πλαίσιο περιφερειακής στρατηγικής των ΗΠΑ, στην ενίσχυση της «Δυτικής Συμμαχίας», στην «ασφάλεια και σταθεροποίηση των ανατολικών και νότιων συνόρων», όπως και στην «προώθηση της αμερικανικής ηγεσίας μέσω ισορροπημένης παρέμβασης».

Γράφει συγκεκριμένα: «Θα συνεργαστούμε με τη Μακεδονία και τους συμμάχους μας για να κλειδώσουμε την ένταξή της στο ΝΑΤΟ και να ξεκινήσουμε ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την ΕΕ. Βραχυπρόθεσμα, αυτό θα απαιτήσει συνεχή διπλωματική δέσμευση για να διευκολυνθεί η εφαρμογή της Συμφωνίας (...) και να οικοδομηθεί ανθεκτικότητα έναντι κακόβουλης επιρροής, ιδίως από τη Ρωσία, που επιδιώκει να υπονομεύσει τις φιλοδοξίες της Μακεδονίας για το ΝΑΤΟ.

(...) Χρειάζεται σημαντική παρέμβαση για να εξελιχθεί η Βόρεια Μακεδονία σε στρατηγικό εταίρο (...) Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζουν ότι η επόμενη περίοδος είναι κρίσιμη και σχεδιάζουν όλες οι κυβερνητικές υπηρεσίες των ΗΠΑ που δραστηριοποιούνται στη χώρα να εργαστούν μαζί με την κυβέρνηση, τον ιδιωτικό τομέα, την κοινωνία των πολιτών και τους πολίτες ώστε να μπορέσει η χώρα να αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητές της.

Ως εκ τούτου, πρώτη προτεραιότητα της πρεσβείας πρέπει να είναι η διατήρηση της Βόρειας Μακεδονίας σε αυτήν τη θετική πορεία, ανεξάρτητα από τους πολιτικούς ανέμους που μπορεί να πνέουν. Η πρόοδος είναι διστακτική, αλλά η βούληση είναι μεγάλη. Η Μακεδονία έχει μια μοναδική ευκαιρία, αλλά η πορεία της είναι εύθραυστη, και η δέσμευση και υποστήριξη των ΗΠΑ είναι ζωτικής σημασίας».

Η οπτική σκοπιά των ΗΠΑ προς τη Συμφωνία των Πρεσπών έχει μόνο ΝΑΤΟ, Ρωσία και αμερικανικά συμφέροντα. Ο,τι δηλαδή δεν τολμούσαν να ψελλίσουν τότε, ούτε τολμούν τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ, που την υπέγραψε, και η ΝΔ, που την κατήγγειλε αλλά τώρα ζητάει την πλήρη εφαρμογή της, αφού αυτό που προέχει είναι ο ΝΑΤΟικός σχεδιασμός στη Βαλκανική.

Από τη θεωρία στην πράξη, ανάμεσα στις - φανερές - πρωτοβουλίες που είχε ήδη αναλάβει η αμερικανική πρεσβεία στη Β. Μακεδονία για να δέσει τη χώρα στο άρμα του ευρωατλαντισμού ήταν η «Πρωτοβουλία Στήριξης για τη Μακεδονία» (ΠΣΜ), από τη γνωστή για την υποστήριξη «πολύχρωμων επαναστάσεων» USAID.

Σύμφωνα με την έκθεση πεπραγμένων που δημοσίευσε η ΠΣΜ μετά την ολοκλήρωση του έργου της, από τον Γενάρη του 2016 το συγκεκριμένο πρόγραμμα της Υπηρεσίας Διεθνούς Ανάπτυξης των ΗΠΑ (USAID) και το Γραφείο Μεταβατικών Πρωτοβουλιών (OTI) υλοποίησαν συνολικά 103 δραστηριότητες, με επίκεντρο τα Μέσα Ενημέρωσης και την «κοινωνία των πολιτών». Το πρόγραμμα που «έτρεξε» μέχρι το 2019 κόστισε περί τα 8,7 εκατ. ευρώ για το αμερικανικό ΥΠΕΞ.

Να πώς περιγράφουν οι ίδιοι το «έργο» τους: «Η ΠΣΜ ξεκίνησε στα χνάρια του εθνικού σκανδάλου και τελείωσε στο χείλος της εθνικής μεταρρύθμισης, ξεκινώντας τις δραστηριότητες του προγράμματος υπό μια κυβέρνηση που όλο και περισσότερο απομακρυνόταν από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, και ολοκληρώνοντας σε συνεργασία με μια νέα κυβέρνηση, που έχει στραφεί προς μια μεγαλύτερη ενσωμάτωση με αυτές τις δύο οντότητες. Η ΠΣΜ (...) εργάστηκε ακούραστα για να διαμορφώσει δραστηριότητες που ανταποκρίνονταν σε ένα εκτεταμένο τόξο διακυβέρνησης: Καθυστερημένες εκλογές, εγχώριες διαμαρτυρίες, αδιέξοδα εκλογικά αποτελέσματα, δύσκολη μεταβίβαση της εξουσίας και μεταρρυθμίσεις με μεγάλη προβολή».

Εν κατακλείδι, το πρόγραμμα ΠΣΜ «ενίσχυσε τον στόχο της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης των ΗΠΑ για την ενίσχυση των δημοκρατικών μεταρρυθμιστικών διαδικασιών της ΠΓΔΜ, που οδηγούν σε μεγαλύτερη ευρωατλαντική ολοκλήρωση»... Τελεία και παύλα.