Αμέσως μετά τη δολοφονία της 40χρονης μητέρας στο Μενίδι από τον εν διαστάσει σύντροφό της, αστυνομία και κυβέρνηση διοχέτευσαν πληροφορίες που ούτε λίγο ούτε πολύ βγάζουν λάδι τον κρατικό μηχανισμό και ενοχοποιούν το θύμα για τη δολοφονία! «Της είχαν πει να πάει σε δομή, αλλά δεν πήγε», «είχε αλλά δεν χρησιμοποίησε το panic button», ήταν ορισμένα απ' όσα γράφτηκαν, όλα copy paste από την ενημέρωση της αστυνομίας. Τι διαφορά έχουν όλα αυτά από διαπιστώσεις του τύπου «παρά τη βία που δεχόταν, δεν έφευγε από το σπίτι» ή «δεν είχε κάνει ποτέ καταγγελία» κ.τ.λ., που ακούγονται σε ανάλογες περιπτώσεις; Οπως έχει αποδειχτεί, όμως, ούτε η καταγγελία της βίας είναι αρκετή, αν δεν υπάρχει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο προστασίας με ευθύνη του κράτους, ούτε το panic button είναι πανάκεια, όπως φάνηκε και με τη δολοφονία μιας άλλης γυναίκας πριν από λίγους μήνες στη Σαλαμίνα. Οσο για τις δομές, τις οποίες επικαλούνται αστυνομία και κυβέρνηση, θυμίζουμε ότι πανελλαδικά υπάρχουν μόνο 20 Ξενώνες Φιλοξενίας και 44 Συμβουλευτικά Κέντρα, ενώ σε όλη την Αττική λειτουργούν μόλις 10 Συμβουλευτικά Κέντρα, σε 8 από τους 66 δήμους και μόλις 3 Ξενώνες. Παρά το γεγονός λοιπόν ότι μια γυναίκα χάνει τη ζωή της σχεδόν κάθε μήνα, η «φροντίδα» του κράτους είναι εντελώς αναντίστοιχη με το πρόβλημα, κάνοντας ακόμα πιο ξεδιάντροπη την προσπάθειά τους να κρυφτούν πίσω από την «ατομική ευθύνη» του θύματος. Πόσο μάλλον που οι δολοφονίες είναι η κορυφή του παγόβουνου της πολύμορφης βίας και κακοποίησης που δέχονται καθημερινά χιλιάδες γυναίκες...