Με σπασμένα τα φρένα η ακρίβεια «σαρώνει» το λαϊκό εισόδημα, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση πανηγυρίζει για το πρωτογενές πλεόνασμα από τη φοροληστεία.

Κι ενώ ο πρωθυπουργός βλέπει ...βελτιωμένες τις τιμές στα ράφια, οι μεγαλύτερες αυξήσεις στα τρόφιμα από πέρυσι τον Απρίλη (2023) σημειώθηκαν: Στο λάδι (63,7%), στα φρούτα (11,6%), στα ψάρια (10,6%) και στο ρύζι (8,5%). Κατά 12,5% αυξήθηκαν οι τιμές των μεταλλικών νερών - αναψυκτικών και χυμών.

Σε άλλες κατηγορίες εκτός των τροφίμων, το πετρέλαιο θέρμανσης αυξήθηκε κατά 6,3%, τα αεροπορικά εισιτήρια κατά 15%, το πακέτο διακοπών, που ήταν ήδη απλησίαστο, κατά 7,9%, ενώ τα εισιτήρια σε κινηματογράφο και θέατρο κατά 5%. Κι ενώ η ...κανονικότητα της ακρίβειας παγιώνεται σε ακόμα πιο υψηλά επίπεδα, η κυβέρνηση με αλχημείες προσπαθεί να παρουσιάσει μια εικονική πραγματικότητα.

Η «επόμενη μέρα» προδιαγράφεται ακόμα πιο δύσκολη για τα λαϊκά νοικοκυριά. Αυτό δείχνουν:

• Η οικονομική αιμορραγία το πρώτο τετράμηνο του 2024 (Γενάρης - Απρίλης), με το περιβόητο πρωτογενές πλεόνασμα να φτάνει στα 3,253 δισ. ευρώ, όπως προβλέπει το «Σύμφωνο Σταθερότητας» της ΕΕ, προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερη αστάθεια στον λαό.
• Η εαρινή έκθεση της Κομισιόν, όπου ακόμα και οι αυξήσεις - ψίχουλα στον κατώτατο μισθό χαρακτηρίζονται «παράγοντας κινδύνου» για την οικονομική σταθερότητα, ενώ αντίστροφα καταγράφεται ως «θετική» η φορολογική αφαίμαξη των μικρών επαγγελματιών μέσω του νέου νόμου της κυβέρνησης. Αυτός δηλαδή που υλοποιείται ως προαπαιτούμενο του Ταμείου Ανάκαμψης, του υπερμνημονίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ενδεικτικό του τι σημαίνει Ταμείο Ανάκαμψης είναι και το γεγονός ότι μια σειρά από αντιπλημμυρικά έργα, συνολικού προϋπολογισμού 300 εκατ. ευρώ, πετάχτηκαν εκτός χρηματοδότησης, προκειμένου τα χρήματα αυτά να στηρίξουν άλλες επενδύσεις, πιο αποδοτικές για το κεφάλαιο!

Τα έργα που έκοψε η κυβέρνηση - με τη δικαιολογία ότι δεν προλάβαινε τις προθεσμίες - αφορούν υποδομές κρίσιμες για την ύδρευση, υδροδότηση, άρδευση, αλλά και την αντιπλημμυρική προστασία σε Κρήτη, Πελοπόννησο, Στερεά ή Βόρεια Ελλάδα, ακόμα και στη Λέσβο.

Αυτή η εξέλιξη είναι και η τρανή απόδειξη του τρόπου με τον οποίο αξιολογείται η αναγκαιότητα αυτών των έργων από την κυβέρνηση και την ΕΕ. Οχι βέβαια με κριτήριο την προστασία του λαού, αλλά τη λογική του κόστους - οφέλους, δηλαδή το κατά πόσο μπορούν να αποδώσουν κέρδη για τους επιχειρηματικούς ομίλους, ενώ καταρρίπτεται ταυτόχρονα και ο μύθος ότι «η ΕΕ μάς δίνει λεφτά».

Οπως αποδεικνύεται, «λεφτόδεντρα» υπάρχουν μόνο για το κεφάλαιο και τα «ποτίζει» ο λαός, με φόρους, χαράτσια και ένταση της εκμετάλλευσης...