Δεν το σκέφθηκαν σωστά οι αρμόδιοι της Εθνικής Τράπεζας (ΕΤΕ). Στα ημίμετρα κατέφυγαν πάλι. Ετσι, όμως, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε γρήγορα μπροστά. Δεν μπορούν να φουλάρουν οι μηχανές της οικονομίας και να πετύχουμε τους κυβερνητικούς στόχους της «πραγματικής σύγκλισης». Είναι σωστό, για παράδειγμα, να υπάρχουν περίπου 22 δισ. ευρώ (7,5 τρισ. δραχμές) σε καταθέσεις ταμιευτηρίου - λαϊκές καταθέσεις κατά κανόνα - αντί να βρίσκονται στα χέρια των κάθε λογής μεγαλοεπιχειρηματιών, για να κάνουν επενδύσεις, εκσυγχρονισμό των επιχειρήσεών τους, εξαγορές και συγχωνεύσεις, «ανοίγματα» στα Βαλκάνια και άλλες χώρες, κλπ., κλπ., ώστε να μεγαλώσουν ακόμη περισσότερο τα κέρδη τους και να ανταγωνιστούν τις ευρωπαϊκές και αμερικανικές επιχειρήσεις και πολυεθνικές; Οχι, βέβαια. Στο κάτω κάτω της γραφής, τι να τις κάνουν οι εργαζόμενοι τις καταθέσεις; Αφού τα πάντα είναι εξασφαλισμένα από την κυβέρνηση. Υγεία, Παιδεία, εργασία, στέγη, ποιότητα ζωής, ικανοποιητικές συντάξεις, πολιτισμός, αθλητισμός, κλπ., κλπ.

Γι' αυτό και επαναλαμβάνουμε: Τα μέτρα της ΕΤΕ ήταν άτολμα. Πρέπει να επέμβει ο Χριστοδουλάκης. Καλή είναι η «απελευθέρωση» του τραπεζικού συστήματος, αλλά δεν μπορεί η ΕΤΕ, να υπονομεύει με τέτοιον τρόπο την κυβερνητική πολιτική και τους στόχους της...