Την ανάγκη να ενισχυθεί ο άλλος πόλος της πολιτικής πραγματικότητας της χώρας, εκείνος της αντίστασης και της ρήξης με την κυρίαρχη πολιτική, που θα ανοίξει το δρόμο για τη συγκρότηση του Λαϊκού Μετώπου, με στόχο την υλοποίηση μιας άλλης φιλολαϊκής πολιτικής, επισήμανε το μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Ορέστης Κολοζώφ στη Ζάκυνθο, κατά τη διάρκεια της χτεσινής περιοδείας του στο νησί, που αναμένεται να ολοκληρωθεί σήμερα το απόγευμα.

Το πλούσιο πρόγραμμα της περιοδείας έδωσε την ευκαιρία στο στέλεχος του Κόμματος να αποκτήσει μια ευρεία αντίληψη των προβλημάτων του νησιού, αλλά και να έρθει σε επαφή και να συνομιλήσει με τους καθηγητές στο ΤΕΕ Ζακύνθου, τους εργαζόμενους με μερική απασχόληση στο ξενοδοχείο «Λούης Πλάγος», το νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό του νοσοκομείου, καθώς και με εκπροσώπους σωματείων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.

Η περιοδεία του Ορέστη Κολοζώφ θα ολοκληρωθεί σήμερα, με την επίσκεψή του στο Σύνδεσμο Καθαριότητας του Νομού Ζακύνθου, στις 12.30 μ.μ., ενώ στις 2 μ.μ. θα επισκεφτεί την Ενωση Γεωργικών Συνεταιρισμών Ζακύνθου.

Κύρια χαρακτηριστικά της κατάστασης που επικρατούν στο νησί, όπως αυτά εκφράστηκαν από τους εργαζόμενους, είναι πως ο κατάλογος των προβλημάτων στην καθημερινή ζωή μεγαλώνει, με αιχμή την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων. Το μοντέλο της μερικής απασχόλησης αναδείχνεται κυρίαρχο. Οι μισοί περίπου καθηγητές στα ΤΕΕ είναι αναπληρωτές και ορισμένοι είναι ως ωρομίσθιο. Οι εργαζόμενοι στον κλάδο του τουρισμού, που αποτελούν και την πλειοψηφία του εργατικού δυναμικού του νησιού, εργάζονται με καθεστώς μερικής απασχόλησης και σε πολλές περιπτώσεις αμείβονται και με λιγότερα από ό,τι προβλέπει η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Στο νοσοκομείο πραγματοποιείται και πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας πέρα από τη δευτεροβάθμια, καθώς υπάρχει μόνον ένα Κέντρο Υγείας κι εκείνο είναι στα χαρτιά, ενώ με την τελευταία ανάπτυξη 43 κλινών στο νοσοκομείο προκύπτει τεράστια έλλειψη συνολικού ύψους 160 εργαζομένων, στην καθημερινή 24ωρη λειτουργία του νοσοκομείου. Η λειτουργία του νοσοκομείου, λόγω της τραγικής έλλειψης προσωπικού, είναι πλέον οριακά ασφαλής και δυνητικά επικίνδυνη για τους νοσηλευόμενους ασθενείς και τους εργαζόμενους στο ίδρυμα κι αντιμετωπίζεται αποσπασματικά με ολιγόμηνες συμβάσεις εργασίας ενός μικρού αριθμού εργαζομένων.

Παράλληλα, επισημάνθηκαν - στο χώρο της εκπαίδευσης και της υγείας - μια σειρά προβλημάτων, που δημιουργούνται κύρια από την ελλιπή χρηματοδότηση, σε επίπεδο λειτουργικό και υποδομής που δεν ανανεώνεται.

Η πηγή των προβλημάτων, σημείωσε ο Ορέστης Κολοζώφ, είναι πως το κεφάλαιο, ιδιαίτερα με την ανατροπή της ΕΣΣΔ και των άλλων λαϊκών Δημοκρατιών, θέλει να επιταχύνει μια σειρά από διαδικασίες διευκόλυνσης των λειτουργιών του. Πρώτο στόχο αποτελούν οι κατακτήσεις των εργαζομένων, ενώ ο περιορισμός των κοινωνικών δαπανών που επιβάλλει η ΕΕ υποβαθμίζει καθημερινά το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων και στον αντίποδα ενισχύει τις δραστηριότητες εκείνες που αυξάνουν τα κέρδη για το κεφάλαιο.

Σε αυτά τα πλαίσια, συνέχισε ο ομιλητής, εντάσσεται η κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης που προωθεί η κυβέρνηση και η επέκταση της μερικής απασχόλησης.

«Ετσι όπως το πάνε - επισήμανε ένας ξενοδοχοϋπάλληλος στο «Λούης Πλάγος» - εμείς με 100 ένσημα το χρόνο, για να πάρουμε την κατώτατη σύνταξη και να συμπληρώσουμε 4.500 ένσημα, θα χρειαστούν 45 χρόνια δουλιάς κι αν θα την πάρουμε».

Συμπληρώνοντας, ο Ορ. Κολοζώφ σημείωσε πως οι πόροι υπάρχουν, αλλά το θέμα είναι πώς διατίθενται. Κάθε χρόνο, το ΑΕΠ αυξάνεται, αλλά η κατάσταση των εργαζομένων χειροτερεύει, ποιος καρπώνεται τελικά αυτόν τον πλούτο; Η τεχνολογία πολλαπλασιάζει την παραγωγικότητα, αλλά οι εργαζόμενοι δεν ανταμείβονται. Αυτό δεν είναι πρόοδος, είναι οπισθοδρόμηση, τόνισε χαρακτηριστικά. Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση, η ανάπτυξη των αγώνων αποτελεί μονόδρομο για τους εργαζόμενους. Βέβαια, οι αντιστάσεις αυτές είναι χρήσιμες, αλλά δεν επαρκούν. Απαιτείται να αλλάξουν οι πολιτικοί συσχετισμοί. Και για να γίνει αυτό πρέπει ο λαός να απεγκλωβιστεί από τα δύο μεγάλα κόμματα. Η πολιτική δύναμη και περισσότερο η κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από το λαό θα είναι αυτή που θα επιτρέψει την εφαρμογή μιας φιλολαϊκής πολιτικής, που θα εκφράζει τις προσδοκίες του λαού. Οι κεντροαριστερές ή κεντροδεξιές κυβερνήσεις δε στοχεύουν στην αλλαγή πλεύσης της κυρίαρχης πολιτικής. Γι' αυτό απαιτείται η συγκρότηση του Λαϊκού Μετώπου, το οποίο θα βασίζεται στην κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης και των μικροαστικών στρωμάτων του χωριού και της πόλης, στο κοινό τους συμφέρον να εναντιωθούν και να παλέψουν κατά του κοινού αντιπάλου τους, του μεγάλου κεφαλαίου και των διεθνών μονοπωλίων.