Παρασκευή 8 Νοέμβρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Θα ξανάρθουν

Οπως σε βλέπω και με βλέπεις, σύντροφε. Οι δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο θα ξανάρθουν και θα 'ναι μέρα μεσημέρι, γιομάτες ζεστασιά κι ελπίδα. Οι δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο θα ξανάρθουν. Πληθωρικές κι ετοιμόγεννες. Εκρηκτικές και φεγγοβόλες.

Μέσα από τις παραγκουπόλεις του Μπουένος Αϊρες, τις φτωχογειτονιές του Σάουρα με το τάγκο, την τεκίλα και το στιλέτο. Μέσα από τα τενεκεδόσπιτα των νέγρων του Ρίο Τζανέιρο, του Σαν Πάολο και τους ξυλοκόπους του Αμαζονίου. Τα γκέτο των ταπεινών και καταφρονεμένων. Μέσα από τις φάρμες και τις φυτείες του ζαχαροκάλαμου, του καφέ, του καουτσούκ και του κακάο.

Την Κολομβία, τη Βενεζουέλα και το Μεξικό.

Στο υπογάστριο της πλαδαρής και παραφουσκωμένης Κυράς. Σιγοβράζει η οργή και ο καημός των ξεσπιτωμένων και των ανέργων, περιμένοντας τη σπίθα της ανάφλεξης. Εκεί που ο Τσε έσπειρε κόκκους ελπίδας μιας διαφορετικής και όμορφης ζωής.

* * *

Οι δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο θα ξανάρθουν. Μέσα από τις φάμπρικες και τα γιαπιά, μέσα από τα ορυχεία, τα σχολειά και τους στρατώνες. Μέσα από τα λιμάνια των ανέργων ναυτικών. Από κει που παράγεται ο ανθρώπινος πλούτος, από χέρια δυνατά, ροζιασμένα και καταπιεσμένα.

Από τους μακρινούς ορυζώνες της Ινδοκίνας. Των εκατομμυρίων παιδιών της χειρωνακτικής εργασίας, της σεξουαλικής εκμετάλλευσης, το δουλεμπόριο και τη φτώχεια. Στις φλογισμένες κοιλάδες της Αφρικής, στις αχυροκαλύβες και τα τσαντίρια των Βεδουίνων της ερήμου. Μέσα από τα μεγάλα που μας υποσχέθηκε το ανθρώπινο πάθος. Από ποτάμια αίματος και θυσίας. Στους βωμούς και τα μετερίζια των αγώνων.

* * *

Οι μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο θα ξανάρθουν συναρπαστικές κι αστράπτουσες. Μέσα από την ίδια τη νομοτέλεια της ιστορίας και τις παρακαταθήκες διανοούμενων και λαϊκών επαναστατών.

Το Αλφαβητάρι της πρώτης γνώσης έχει γίνει σύγγραμμα πείρας, σοφίας και παραδειγματισμού. Τόμοι ολόκληροι, στυλοβάτες και καθοδηγητές. Εφαλτήριο νέων αγώνων, κατακτήσεων και πίστης πως τίποτα δεν πήγε χαμένο. Οσο τα δηλητηριασμένα πλοκάμια του ιμπεριαλισμού, σου σφίγγουν τους βρόγχους και σε στραγγαλίζουν, κόβοντάς σου την ανάσα, ώσπου να πεις - έτσι πνιγμένος κι ανήμπορος - ως εδώ και μη παρέκει.

Τόσο πιο κοντά οι μέρες που περιμένουμε θα 'ρθουν, χαρούμενες κι ηλιόλουστες. Και θα γυρίσουν τη Γης τ' απάνου - κάτω. Θα ξυπνήσουν οι καταπιεσμένες συνειδήσεις και θ' αναστηθούν της Γης οι κολασμένοι.

* * *

Χρέος μας και φόρος τιμής προσμένοντας τούτες τις μέρες. Να μνημονεύσουμε τους συντρόφους προλετάριους που έπεσαν μαχόμενοι στα Χειμερινά Ανάκτορα. Που πέθαναν στις φυλακές και τις εξορίες, στις παγωμένες στέπες της Σιβηρίας.

Φόρος τιμής στην Επανάσταση, που μας είπαν ότι πέθανε. Φόρος τιμής στη μυσταγωγία τη Γένεσης, που μας είπαν πως δε θα 'ρθει.

Φόρος τιμής στη φύτρα, που έσπειρε τη Νέα Ιδέα και μας είπαν πως δε θα φυτρώσει.

Φόρος τιμής στη μεγάλη πίστη πως οι μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο θα ξανάρθουν.


Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ