Δεν είναι ούτε το πρώτο, ούτε το δεύτερο ή τρίτο ανάλογο περιστατικό. Από τον 19ο αιώνα ακόμη, όταν οι τότε καπιταλιστές συνειδητοποίησαν ότι «ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη», ο αντικομμουνισμός, η ωμή και πολύμορφη συκοφάντηση του κομμουνιστικού κινήματος έγινε βασικό και αναπόσπαστο στοιχείο της πάλης του κεφαλαίου, να διατηρήσει αλώβητη την εξουσία του πάνω στην εργατική τάξη και την κοινωνία. Κάποτε έλεγαν, ότι οι κομμουνιστές τάσσονται υπέρ της κοινοκτημοσύνης των γυναικών και θέλουν, να πάρουν τα σπίτια των απλών ανθρώπων και τα χωράφια των φτωχών αγροτών. Σήμερα, τα προαναφερόμενα έχουν ξεφτίσει. Ο αντικομμουνισμός όμως συνεχίζεται, ανανεώνεται και ενισχύεται, εκσυγχρονίζεται και εμπλουτίζεται. Εγγυώνται γι' αυτό οι κάθε λογής απολογητές της καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων και του σύγχρονου ιμπεριαλισμού, τα ανάλογα ιδρύματα και οργανισμοί, οι πακτωλοί των χρημάτων, που διαθέτουν οι κυρίαρχες δυνάμεις, για την παραγωγή, αναπαραγωγή και διάδοση των σχετικών θεωριών και επιχειρημάτων.

Αφορμή, για τα παραπάνω, μας έδωσε η «Μεγάλη ιστορία του 20ού αιώνα», που μοιράζεται σε τεύχη, ως καθημερινά ειδικά ένθετα στην εφημερίδα «Τα Νέα». Δε γνωρίζουμε ποιοι συνέβαλαν στη συγγραφή της, αλλά σίγουρα έκαναν ό,τι μπορούσαν, για την ακόμη μεγαλύτερη διαστρέβλωση της ιστορίας και της παραπέρα επεξεργασίας της αντικομμουνιστικής επιχειρηματολογίας. Η απόδειξη ακολουθεί στο επόμενο σχόλιο.