Η γραμμή της αντιπαράθεσης | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η γραμμή της αντιπαράθεσης

Τι συμβαίνει τελικά στη Φλωρεντία; Από την πρώτη κιόλας μέρα των εργασιών γίνονται καθαρά ορισμένα πράγματα:

Πρόκειται για μία σκληρή πάλη ανάμεσα στις κυρίαρχες δυνάμεις του συμβιβασμού που απαρτίζουν το ΕΚΦ και στις δυνάμεις που αντιστρατεύονται τον ιμπεριαλισμό.

Από τη μία μεριά έχουμε την ΑΤΑΚ και τους τροτσκιστές, που πάνε χέρι χέρι με τις λεγόμενες και νεοαριστερές δυνάμεις, όπως ο ΣΥΝ, προωθώντας τη συνεργασία με τη σοσιαλδημοκρατία, τη ΣΕΣ και συμβιβασμένες ηγεσίες όπως αυτή της ΓΣΕΕ στη χώρα μας.

Και από την άλλη ορισμένα κόμματα και κινήματα που έχουν αντιιμπεριαλιστική γραμμή και κατεύθυνση για την ανατροπή του καθεστώτος των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού, για το σοσιαλισμό.

Οι κυρίαρχες δυνάμεις του ΕΚΦ δε βάζουν στόχους πάλης ενάντια στο ΝΑΤΟ, στις βάσεις, στον ευρωστρατό. Δεν αντιπαλεύουν τις αντιλαϊκές επιλογές της ΕΕ. Εχουν εξαλείψει τη λέξη «ιμπεριαλισμός». Μιλάνε για κάποιο νέο κίνημα, «το κίνημα των κινημάτων», όπως το ονομάζουν. Το οποίο θα παρακάμπτει το ταξικό εργατικό κίνημα και το φιλειρηνικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, θα απορροφά τη δυσαρέσκεια των λαών και μαζί με τις συμβιβασμένες ηγεσίες σε κάθε χώρα και στην Ευρώπη θα στηρίζει τις επιλογές του ιμπεριαλιστικού κέντρου της ΕΕ.

Η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ που συμμετέχει στις συζητήσεις έκανε με κάθε ευκαιρία καθαρό ότι θα συνεχίσει να αποκαλύπτει το ρόλο αυτών των δυνάμεων. Θα συζητάει με κόμματα και κινήματα, θα συμμετέχει σε διαδηλώσεις και πρωτοβουλίες με στόχο την ενίσχυση της αντιιμπεριαλιστικής πάλης και το σοσιαλισμό.

Α.