Πιο καλά υποτελείς...«Ο,τι πέτυχε η Ελλάδα, το πέτυχε μόνο μέσω συμμαχιών και μόνον όταν υπηρέτησε τα δικά της συμφέροντα μέσα από εκείνα (και) άλλων δυτικών δυνάμεων... Αντιθέτως, κάθε φορά που η Ελλάδα κλόνισε τις συμμαχικές της ισορροπίες το πλήρωσε ακριβά. Η Μικρασιατική Καταστροφή είναι το κορυφαίο παράδειγμα... Το άλλο επώδυνο παράδειγμα αγνόησης του συμμαχικού παράγοντα και του περιφερειακού πλαισίου είναι το Κυπριακό, που γεννιέται ακριβώς τη στιγμή κατά την οποία η Ελλάδα μπαίνει σε τροχιά σύγκρουσης με την Αγγλία... Σήμερα η Κύπρος περιμένει τη σωτηρία από τις ίδιες συμμαχίες... Κεντρικός μας σύμμαχος είναι οι Βρυξέλλες» (Γ. Μαλούχος -«ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

Μεγάλη σκακιέρα: «Μια τέτοια Ευρώπη (σ.σ. που θα έχει πετύχει την πολιτική ενοποίηση) θα ήταν αναπόφευκτα παγκόσμια δύναμη, ένας γνήσια ισότιμος εταίρος στις παγκόσμιες υποθέσεις. Αλλά με ένα γνήσια ισότιμο εταίρο στις παγκόσμιες υποθέσεις οι ΗΠΑ θα έπρεπε να μοιραστούν με την Ευρώπη την ηγεσία στη Μέση Ανατολή... Και δε θα μπορούσαν οι ΗΠΑ να αντιμετωπίσουν τις διαφορές τους με την Ευρώπη ως θέμα ανυπακοής της Ευρώπης. Θα ήταν αναγκασμένες να το λύσουν ως θέμα μεταξύ ίσων» (Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι - «ΝΕΑ»).

Η «φωνή» του Μαξίμου: «Πολύ θετική εντύπωση άφησε ο Ερντογάν στο Μέγαρο Μαξίμου. Τους φάνηκε ανοικτός και αποφασισμένος να οικοδομήσει μια θετική σχέση με την Ελλάδα και την Ευρώπη. Τους φάνηκε επίσης διατεθειμένος να "παρακάμψει" τα προβλήματα που ως τώρα την εμποδίζουν» (Ι. Κ. Πρετεντέρης - «ΒΗΜΑ»).

Οι... «διαφωνούντες»: «Να προσυπογράψουμε το σχέδιο Ανάν. Ναι (έστω). Αλλά με μια προϋπόθεση: Να μην πανηγυρίσουμε» (Γιάννης Καψής - «ΒΗΜΑ»).