Η ευχή του Κ. Σημίτη «να αποφευχθεί ο πόλεμος», τη στιγμή που η κυβέρνησή του συμμετέχει «ψυχή τε και σώματι» στις πολεμικές προετοιμασίες, αποτελεί βάναυση προσβολή κατά των φιλειρηνικών αισθημάτων του ελληνικού λαού. Ούτε για μια στιγμή η κυβέρνηση Σημίτη δεν αντιμετώπισε το δίλημμα αν θα συμμετάσχει ή όχι στον «πόλεμο του πετρελαίου». Από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στην «πρώτη γραμμή» των πλέον ετοιμοπόλεμων συμμάχων των ΗΠΑ, αφήνοντας άναυδους ακόμα και ορισμένους Ευρωπαίους «εταίρους» της, που έχουν γεωστρατηγικούς λόγους να μη θέλουν τον απόλυτο έλεγχο των πετρελαίων από τις ΗΠΑ.

Ο Αμερικανός πρεσβευτής, Τ. Μίλερ, ήταν απόλυτα βέβαιος (σε συνέντευξή του στα «Νέα» του Σαββάτου) ότι η κυβέρνηση Σημίτη «θα μας προσφέρει την απαραίτητη βοήθεια», στην περίπτωση που υπάρξει στρατιωτική επέμβαση κατά του Ιράκ. Σε αυτόν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο η κυβέρνηση Σημίτη είναι αποφασισμένη να τα δώσει όλα, όχι μόνον όσα της ζητήσουν, επίσημα ή ανεπίσημα, οι ΗΠΑ αλλά ακόμα και όσα δεν της ζητήσουν! Μπορεί να μην έχει αεροπλανοφόρα για να στείλει στον Περσικό, αλλά έχει τη Σούδα, που είναι ένα «αβύθιστο αεροπλανοφόρο», ενώ κάνει ό,τι μπορεί για να είναι στη διάθεση των πολεμοκάπηλων και το αντίστοιχο «αεροπλανοφόρο» της Κύπρου...

Από τη θέση του προεδρεύοντος της ΕΕ η ελληνική κυβέρνηση θα επιδείξει υποδειγματική πειθαρχία στα κελεύσματα των ΗΠΑ, πρωτοστατώντας στην ευθυγράμμιση και στο «κοινό μέτωπο» ΗΠΑ-Ευρωπαίων. Προσδοκά, βέβαια, ως αντάλλαγμα γι' αυτή την απίστευτη επίδειξη υποτέλειας κάποιο μερίδιο από τη λεία του πολέμου ή κάποιο ρόλο στην περιοχή. Τέτοιες, μάταιες, «προσδοκίες» είχαν πάντα, όμως και αυτή τη φορά, απλά, θα «χρησιμοποιηθούν»... Ας μην καταφέρουν όμως την αμερικανοδουλεία τους να την περάσουν ως «ρεαλισμό».