ΚΑΝΟΝΙΚΑ, υπουργοί, υφυπουργοί, γραμματείς, υπεύθυνοι συμβάσεων και όποιος άλλος έχει ανακατευτεί σε τούτη την ιστορία θα έπρεπε να νιώθουν ένα και μόνον πράγμα: Να θέλουν ...«να ανοίξει η γη να τους καταπιεί».

Δυστυχώς, όμως, κάθε άλλο παρά ισχύει κάτι τέτοιο. Αντιθέτως, ο ανυποψίαστος πολίτης, που κυκλοφοράει στο δρόμο και, φυσικά, δε θέλει «να ανοίξει η γη να τον καταπιεί», βρίσκεται ξαφνικά σε βάθος 17 μέτρων.

Οχι τίποτε άλλο, αλλά είχαμε χαρακτηρίσει την προηγούμενη περίπτωση της καταβύθισης περιπτέρου στο κέντρο της Αθήνας, ως ...«μοναδική» και αξιοπερίεργη.

Τελικά σ' αυτήν την πόλη, στα ...νότια πλημμυρίζεις, στα βόρεια βυθίζεσαι και στο κέντρο όλα μπορεί να συμβούν. Οταν, τελικά, καταφέρετε και μπείτε στο σπίτι σας, μάλλον πρέπει να αισθάνεστε τυχεροί.

ΜΕΧΡΙ και η περίφημη Επιτροπή Ανταγωνισμού το παραδέχεται (τι θα μπορούσε να κάνει, άλλωστε;): Σχεδόν μηδενικές είναι οι δυνατότητες ελέγχου των ανατιμήσεων από την πλευρά του υπουργείου Ανάπτυξης και των κρατικών οργανισμών.

Μάλιστα, ο πρόεδρος της επιτροπής αμφισβητεί ευθέως και τις περίφημες «συμφωνίες κυρίων» με τις επιχειρήσεις, τις οποίες μας προβάλλει ο Ακης Τσοχατζόπουλος, ως φάρμακο για την ακρίβεια.

Αραγε, είναι τόσο ...οπισθοδρομικοί, τελικά, όσοι πιστεύουν ότι η απελευθέρωση της αγοράς και το να επαφίενται τα πάντα στον περίφημο ανταγωνισμό οδηγούν μόνο προς μια κατεύθυνση: Την καταλήστευση της τσέπης του καταναλωτή;

Μάλλον το υπουργείο Ανάπτυξης πρέπει να βρει νέες δικαιολογίες και νέους τρόπους να παρουσιάσει ως θετική για τους καταναλωτές την πολιτική του. Ο κόσμος, που θα βγει στην αγορά -ακόμα και στις εκπτώσεις των επόμενων ημερών - καταλαβαίνει.

Οσο για τις αισιόδοξες προβλέψεις περί (πραγματικής) μείωσης του πληθωρισμού που ακούγαμε πριν την Πρωτοχρονιά από τους κυβερνώντες, ελπίζουμε να τους δίδαξαν οι εξελίξεις να ...συγκρατούν τη γλώσσα τους.