Η απλή παράθεση ορισμένων τίτλων - αξόνων του σχεδίου «ΠΟΛΙΤΕΙΑ», είναι αποκαλυπτική για το τι σκοπεύει να κάνει στο δημόσιο τομέα η κυβέρνηση και τις συνέπειες που οι αναδιαρθρώσεις θα έχουν στο δημόσιο υπάλληλο και στο λαό.

Κατ' αρχήν, η κυβέρνηση θεωρεί ότι πρέπει να βασιστεί στην εμπειρία του ιδιωτικού τομέα, αναγορεύοντας τη λειτουργία της «αγοράς» σε πρότυπο. Είναι αυτονόητο ότι η σχέση του απλού κόσμου που συναλλάσσεται με το δημόσιο δεν μπορεί να ευνοηθεί ιδιαίτερα από μια τέτοια αντίληψη. Για την κυβέρνηση η νέα αυτή θεώρηση επιβάλλει και θέσπιση δεικτών αποδοτικότητας για τους δημόσιους υπάλληλους. Το ερώτημα είναι «αποδοτικός» για ποιον και αυτό η κυβέρνηση δεν το απαντάει ευθέως, ή επανέρχεται στη δημαγωγία περί «εξυπηρέτησης του πολίτη» τον οποίο κατά τα άλλα ταλαιπωρεί καθημερινά με την πολιτική που ασκεί!

Επιγραμματικά, το πρόγραμμα σκοπεύει στη «βελτίωση της σχέσης κόστους - ωφέλειας στο δημόσιο τομέα», στη διευκόλυνση των επιχειρήσεων και των... πολιτών, στη «διοικητική σύγκλιση των κρατών - μελών». Γίνεται σαφές όμως ότι το κύριο είναι η «επιτάχυνση του χρόνου για τη δημιουργία μιας επιχείρησης, η απομάκρυνση των γραφειοκρατικών εμποδίων για τις επιχειρήσεις».

Καθώς η εξυπηρέτηση του κεφαλαίου αναδεικνύεται σε κύριο ζήτημα, είναι λογικό που το σχέδιο μετονομάζει τους διευθυντές του δημοσίου σε «μάνατζερ» και προβλέπει «αύξηση των μισθών τους» πέρα και έξω από όσα ορίζει το ισχύον μισθολόγιο. Αλλά με το στόχο της εξυπηρέτησης του κεφαλαίου συνδυάζονται και τα υπόλοιπα μέτρα του προγράμματος «ΠΟΛΙΤΕΙΑ», όπως οι «μεταβιβάσεις δραστηριοτήτων στον ιδιωτικό τομέα», η «συγχώνευση μονάδων», η «μείωση του κόστους διοίκησης» και γενικότερα η «λιγότερο ακριβή δημόσια διοίκηση». Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται και η «μεταφορά αρμοδιοτήτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση», με συνέπεια οι δήμοι να επωμιστούν νέες ευθύνες χωρίς την ανάλογη χρηματοδότηση. Μάλιστα, απώτερη επιδίωξη είναι η «άσκηση κρατικής εξουσίας από την Τοπική Αυτοδιοίκηση»!

Αυτές οι κατευθύνσεις έχουν πολύ συγκεκριμένες συνέπειες για τους εργαζόμενους στο δημόσιο, οι οποίοι μπαίνουν στο στόχαστρο της κυβερνητικής πολιτικής. Η αναφορά στο πρόγραμμα είναι σαφής. Πρέπει να μειωθεί ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων. Το διατυπώνει ως «σταδιακή μείωση αριθμού υπαλλήλων για απελευθέρωση πόρων»! Επίσης, απαιτούνται «μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι μόνο σε θέσεις που ασκείται δημόσια εξουσία». Προβλέπεται ακόμη κατάργηση ειδικοτήτων, λιγότερες προσλήψεις μη εξειδικευμένου προσωπικού, νέο σύστημα αξιολόγησης, νέοι Οργανισμοί προσωπικού, απογευματινή λειτουργία υπηρεσιών. Γενικότερα, αναφέρονται μια σειρά μέτρων που σκοπό έχουν την χειραγώγηση των δημοσίων υπαλλήλων και τη μετατροπή τους σε πειθήνια όργανα της εκάστοτε κυβέρνησης.

Ολα αυτά είναι μονάχα ένα μέρος του προγράμματος «ΠΟΛΙΤΕΙΑ». Ακόμη και αν η κυβέρνηση αντιμετωπίζει προβλήματα στα χρονοδιαγράμματα που είχε θέσει για την εφαρμογή του ή δεν αντλεί στο βαθμό που θα ήθελε τους απαραίτητους πόρους για την εφαρμογή του, η αδράνεια που επιδεικνύει η πλειοψηφία της διοίκησης της ΑΔΕΔΥ είναι αναντίστοιχη με το εύρος και την κατεύθυνση αυτής της εκφρασμένης και το κυριότερο, νομοθετημένης πολιτικής!!!