Το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», έφτασε στο τέλος της πρώτης πενταετίας και η λήξη του σημαίνει την απόλυση 300 εργαζομένων και εγκατάλειψη 45.000 ηλικιωμένων στην τύχη τους. Είναι το πρόγραμμα που παρουσίασε ως τη μεγάλη τομή για την Τρίτη Ηλικία ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης στο Περιστέρι το 1996, ενώ στις 17.9.2002 σε μια φιέστα στο Ζάππειο κομπορρημονούσε για το πρόγραμμα - σταθμό, εξαγγέλλοντας 1.000 νέα προγράμματα, που θα χρηματοδοτηθούν κατά 25% από εθνικούς και 75% από κοινοτικούς πόρους.

Μέχρι το τέλος του 2001, τα προγράμματα αυτά συγχρηματοδοτήθηκαν κατά 50% από τα υπουργεία Εσωτερικών και Υγείας - Πρόνοιας. Απ' τις αρχές του 2002, η χρηματοδότηση πέρασε εξ ολοκλήρου στους δήμους και εφαρμόστηκαν σε 97 δήμους.

Ομως η κατάληξη ήταν μοιραία τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους ηλικιωμένους που δέχονται αυτές τις υπηρεσίες, καθώς η ίδια η κυβέρνηση - παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις - τους είχε όλους παγιδευμένους στην πολιτική της ομηρίας. Ετσι οι εργαζόμενοι αλλού αμείβονται με 150.000 δραχμές και αλλού με 220.000 δραχμές - ανάλογα με το δήμο που δουλεύουν. Αλλοι είναι ασφαλισμένοι στο ΤΕΒΕ - ως επιχειρηματίες - και άλλοι στο ΙΚΑ. Οι καθυστερήσεις στις πληρωμές, που φτάνουν μέχρι και 18 μήνες - όπως στην Ελευσίνα - αναγκάζει τους εργαζόμενους στο πρόγραμμα να χρησιμοποιούν τις πιστωτικές τους κάρτες για να πληρώσουν το ΦΠΑ στο ΤΕΒΕ για έσοδα που δεν είχαν!

Η αβεβαιότητα είχε περισσότερο από όσο αναμενόταν σκληρό τέλος: Με το νόμο 3106/2003 για την Πρόνοια οι 300 που άρχισαν αυτό το πρόγραμμα πετιούνται στο δρόμο σαν στυμμένες λεμονόκουπες. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά υπάρχει ένα παιγνίδι στις πλάτες τους απ' τα συναρμόδια υπουργεία των Εσωτερικών, Υγείας και των δημάρχων που ο καθένας εμφανίζεται με υποσχέσεις ή «να κάνει κουμάντο στο δήμο του».

Χτες οι εργαζόμενοι στο πρόγραμμα άρχισαν 48ωρη απεργία και στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου κατήγγειλαν την κυβέρνηση που απ' τη μια διαφημίζει το κοινωνικό της προφίλ κι απ' την άλλη πετάει στο δρόμο εκείνους που δούλεψαν σκληρά και μετουσίασαν στην πράξη αυτή τη δομή. «Αντικαθιστούν ανέργους με ανέργους» κατήγγειλε η πρόεδρος του σωματείου Ελένη Κοκολάκη. Πάγια θέση του σωματείου είναι η τακτοποίηση του προσωπικού στα πλαίσια των Περιφερειακών Συστημάτων Υγείας με ευθύνη των αρμοδίων υπουργείων και αποκατάσταση των ήδη υπηρετούντων στο πρόγραμμα.

Την άμεση πρόσληψη του προσωπικού με ανασύσταση των οργανισμών των δήμων πρότεινε ο ο Γ. Καταχανάς, εκ μέρους του Συντονιστικού των Σωματείων των ΟΤΑ, τονίζοντας ότι πρέπει να στηριχτούν τα Μέτωπα που αντιτίθενται στην πολιτική των εκχωρήσεων της κυβέρνησης, ενώ ο Β. Δελατόλας υπογράμμισε ότι είναι αναγκαίος ο συντονισμός με όλους τους εργαζόμενους στους δήμους που δουλεύουν με μη μόνιμες σχέσεις εργασίας για τη διεκδίκηση εργασίας με πλήρη δικαιώματα και ασφαλιστική κάλυψη.