Τα κοράκια των συμφερόντων απειλούν με τα φονικά τους σύνεργα της φρίκης τους ανθρώπους, που υπερασπίζονται το δικαίωμα στη ζωή που αντιστέκονται στον αιρετικό φουνταμενταλισμό ενός «Reborn Christian, - (ξαναγεννημένου... Χριστιανισμού)», που ξεπλένει τις παλιές αμαρτίες του στα Σιλωάμ της φρίκης:

πάν' απ' το σώμα του Ιράκ.

Ακου, σιωπή

Κοίτα σκοτάδι, τρόμος, και θλίψη

Ακου κραυγές, οιμωγές,

σπασμένα κόκαλα

Ακου γη της Μεσοποταμίας

τις κραυγές των παιδιών σου

Κοίτα τις στάχτες

και το αίμα.

***

Κοίταξε γύρω σου. Αίμα

στο αίμα η νέα τάξη

της αποκάλυψης

τα φονικά τα δόκανα

κι οι προσταγές των ισχυρών.

***

Κοιτάξτε τριγύρω. Σπαρμένο

το χώμα, παγίδες και αίμα

κι ο Μολώχ του θανάτου

στο βωμό των πετρελαίων

και των ξένων θεών.

Παπαρούνες αιμάτινες

πλέκουν στεφάνια της φρίκης

εκεί, στη Βαγδάτη της Ιστορίας.

***

την αστερόεσσα ωσάν ασπίδα

και σαν πανοπλία,

πεθαίνεις μέσα της, δειλέ,

ανήμπορος και μόνος.

Κι εσύ που έμεινες μια ανοιχτή

κραυγή, στόμα χωρίς τη σάρκα.

***

ν' αγαπήσεις. Εσύ που σκότωσες

πριν καταλάβεις. Εσύ που

κατάλαβες πριν να σκοτώσεις.

Εγώ, εσύ, εμείς, κραυγή

του κόσμου, ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ.