«Είτε είναι νεκροί είτε τρέχουν να γλιτώσουν σαν κολασμένοι». Ο αρχιμακελάρης στρατηγός Τόμι Φρανκς δεν μπορούσε να περιγράψει πιο παραστατικά τον όλεθρο και το θάνατο που έχουν σπείρει οι λεγεώνες των μισθοφόρων του. Πρόκειται, βέβαια, για προσχεδιασμένη γενοκτονία εκ μέρους των ιμπεριαλιστών, η έκταση της οποίας δεν πρόκειται άμεσα να μαθευτεί. Οι χιλιάδες βόμβες, οι πύραυλοι «Τόμαχοκ», η τρομακτική δύναμη πυρός των «Αμπραμς», η εντολή «σκοτώστε ό,τι κινείται», ο βομβαρδισμός των κατοικημένων περιοχών, έχουν προκαλέσει μια ασύλληπτη «ανθρωπιστική καταστροφή», όπως κομψά λέγεται το κατασφάξιμο. Το σχέδιο είναι συγκεκριμένο και ολοφάνερο: Ενας λαός εξαθλιωμένος, γονατισμένος, ταπεινωμένος, υποτάσσεται πιο εύκολα.

Οι ελάχιστες εικόνες που καταφέρνουν να βγουν έξω από το Ιράκ - αρχίζει να «αποδίδει» ο βομβαρδισμός των δημοσιογράφων -προϊδεάζουν ότι πρόκειται για μια άγρια και μαζική σφαγή: Χιλιάδες πτώματα αμάχων και αγωνιστών σαπίζουν στους δρόμους των μεγάλων πόλεων, τα νοσοκομεία λειτουργούν ως προθάλαμοι του Αδη για τους δεκάδες χιλιάδες τραυματίες, το μαρτύριο της δίψας γίνεται όλο και περισσότερο αβάσταχτο, τα τρόφιμα εξαντλούνται, ρεύμα δεν υπάρχει... Και, βέβαια, δεν υπάρχει κανένα «κενό εξουσίας» στη Βαγδάτη. Υπάρχει η εξουσία της συμμορίας των αρχιδολοφόνων, που ενεργώντας βάσει σχεδίου θέλουν να μετατρέψουν τη χώρα σε σωρό ερειπίων και τον ιρακινό λαό να προσκυνήσει τους εισβολείς για να σωθεί από την πείνα και τον αφανισμό. Οι Αμερικανοί κατακτητές ξεπερνούν κάθε όριο βαρβαρότητας. Τα τάγματα των ναζί μπροστά τους αποδεικνύονται «μαθητευόμενοι» δολοφόνοι.

Εξοργιστικά προκλητική είναι η απύθμενα υποκριτική στάση των φιλειρηνιστών της ΕΕ ή του αχυράνθρωπου Κόφι Ανάν, που το μόνο που βρίσκουν να ψελλίσουν είναι να επιβληθεί «ο νόμος και η τάξη»! Ο μαρτυρικός λαός του Ιράκ δεν έχει ανάγκη από δάκρυα ή ψεύτικη «συμπόνια». Η αλληλεγγύη μας περνάει μέσα από ασταμάτητους αγώνες για να σταματήσει το ματοκύλισμά του, για τη λευτεριά του.