«Με απόφαση του υπουργού Δικαιοσύνης νομικά και φυσικά πρόσωπα λαμβάνουν άδεια ίδρυσης και λειτουργίας Μονάδων Μέριμνας Νέων». Αυτά γράφει το άρθρο 43 του κυβερνητικού νομοσχεδίου, που δημοσιοποίησε προχτές ο υπουργός Δικαιοσύνης. Στο ίδιο προσδιορίζονται, ως Μονάδες Μέριμνας Νέων οι στέγες φιλοξενίας, οι θεραπευτικές μονάδες, τα ειδικά καταστήματα κράτησης νέων, οι μονάδες κοινωνικής αποκατάστασης και οι μονάδες απεξάρτησης ανηλίκων. Δίνεται επομένως το δικαίωμα στον οποιοδήποτε ιδιώτη, επιχειρηματία, εταιρία, κλπ., να ασχοληθεί με όλα όσα έχουν σχέση με την παραβατικότητα των νέων, από τις φυλακές ανηλίκων και τα λεγόμενα αναμορφωτήρια, μέχρι τις στέγες φιλοξενίας και τις μονάδες απεξάρτησης. Με άλλα λόγια, ο νευραλγικότατος αυτός τομέας παραδίνεται στην εμπορευματοποίηση και την επιχειρηματική κερδοσκοπία.

Και να σκεφθείτε, ότι - όπως είπε ο υπουργός στη σχετική συνέντευξη Τύπου - το προαναφερόμενο νομοσχέδιο αποτελεί τη συνέχεια του νόμου 3064/2002, για την «Καταπολέμηση της Εμπορίας Ανθρώπων...»