Κληθείσα να σχολιάσει το κλίμα «σκανδαλολογίας» των ημερών η Αλ. Παπαρήγα ανέφερε:

«Καπνός στις περισσότερες περιπτώσεις χωρίς φωτιά δε βγαίνει. Και λέω στις περισσότερες γιατί έχουμε ζήσει και περιπτώσεις το μαύρο να γίνεται άσπρο, όχι υπερβολή, αλλά συκοφαντία και παραποίηση. Το ΚΚΕ κατ' αρχήν δεν έχει τη δυνατότητα να γνωρίζει τέτοια γεγονότα. Συνήθως οι αποκαλύψεις γίνονται από τους ίδιους τους κόλπους των κομμάτων εξουσίας, οι οποίοι έχουν και τα μέσα να μαθαίνουν, να σχεδιάζουν κλπ. Ενα κόμμα το οποίο δε συμμετέχει στην εξουσία το πολύ πολύ να γίνει δέκτης μιας πληροφορίας, που πρέπει να τη μετρήσει πάρα πολύ γιατί μπορεί να σε παραπλανήσουν, να σε ρίξουν σε κάνα πηγάδι ή και να είναι και σωστή. Εδώ υπάρχει ένα θέμα: Τι είναι σκάνδαλο και τι δεν είναι; Σήμερα με την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου πολλά πράγματα που κάποτε ήταν σκάνδαλο είναι απολύτως νόμιμα. Μπορεί να πουλήσεις αεροδρόμια, ακτές, τον εναέριο χώρο της Ελλάδας, τα πάντα και να θεωρείται και έξυπνη επιλογή, σύγχρονη λύση, μη δογματική και μη μεταφυσική. Για να θυμηθώ έναν υπουργό που είπε χτες ότι οι απόψεις του ΚΚΕ είναι μεταφυσικές, επειδή ζητάμε δουλιά για όλους και καλή και καλά αμειβόμενη. Σε λίγα χρόνια δε θα ξέρουμε με βάση το νόμο τι είναι νόμιμο και τι παράνομο. Δηλαδή, νομιμοποιείται η παρανομία. Επομένως, όλο και λιγότερα πράγματα τυπικά θεωρούνται παράνομα».

«Επομένως - συνέχισε - με τους νόμους της αγοράς, την απελευθερωμένη αγορά, ούτε πραγματική διαφάνεια μπορεί να υπάρξει ούτε φιλολαϊκή - και με αυτή την έννοια έντιμη και ηθική - πολιτική μπορεί να υπάρξει. Για μας κάθε μη φιλολαϊκή επιλογή είναι ανέντιμη και ανήθικη. Διαβρώνεται και ο άνθρωπος σ' αυτές τις συνθήκες. Είναι δύσκολο, και αυτό ισχύει για όλους, όταν ενεργοποιείσαι και υπερασπίζεσαι μια τέτοια πολιτική, η οποία είναι άδικη, αντιλαϊκή και στηρίζεται στη νομιμοποίηση των παρανομιών και στη θεσμοποίησή τους, από κει και πέρα και ως άτομο χάνεις τα αντανακλαστικά σου. Σκάνδαλα υπάρχουν και με την ουσιαστική και με την τυπική έννοια του όρου. Διάβρωση συνειδήσεων υπάρχει. Αυτά που βγαίνουν στην επιφάνεια δεν ξέρω αν είναι υπαρκτά, πιστεύω είναι παρωνυχίδες σε σχέση με αυτά που κρύβονται, και κυρίως βγαίνουν στην επιφάνεια για να ασκηθεί αλληλοεκβιασμός και συμβιβασμός. Βγαίνουν τα λιγότερα, αυτά που προσφέρονται για δημαγωγία... Δηλαδή, όταν πουλιούνται τα λιμάνια και τα αεροδρόμια της Ελλάδας δεν είναι σκάνδαλο; Δεν πρέπει να ανατριχιάσει η κοινή γνώμη; Οταν ο Μπους κάνει πολέμους με προσχήματα; Οταν χτυπά σήμερα την Κούβα, τη ΛΔ της Κορέας με προσχήματα, τη Συρία για λόγους κερδοφορίας και ηγεμονίας δεν πρέπει να ανατριχιάσουμε; Βγαίνουν στην επιφάνεια σκάνδαλα που ακόμα κι αν βρουν την τιμωρία τους το σύστημα καλά κρατεί».