Πανέτοιμη είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση, να συμβάλει στην ανοικοδόμηση του Ιράκ, στα πλαίσια της απόφασης 1483 του Συμβουλίου Ασφαλείας (εκδόθηκε στις 22 Μάη, μετά την κατάληψη της Βαγδάτης). Επίσης, η ΕΕ χαιρετίζει την εγκαθίδρυση του κυβερνητικού συμβουλίου στο Ιράκ, ως «ένα σημαντικό πρώτο βήμα...». Απαιτεί, όμως, την αναγνώριση συγκεκριμένου ρόλου στον ΟΗΕ στη διαδικασία της ανοικοδόμησης. Αυτές είναι οι ομόφωνες αποφάσεις της περασμένης Δευτέρας των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ των 15 χωρών - μελών.

Με άλλα λόγια, δηλαδή, οι «15» λένε στους Αμερικανούς, ότι είναι έτοιμοι να τους βοηθήσουν στις μεγάλες και αυξανόμενες δυσκολίες, που αντιμετωπίζουν στο Ιράκ, αλλά αυτό θα τους κοστίσει. Πρέπει να μοιραστεί μαζί τους τη λεία του πολέμου. Κι αυτό διασφαλίζεται με την αναγνώριση ρόλου στον ΟΗΕ, δηλαδή στο Συμβούλιο Ασφαλείας, όπου θα παίρνονται οι αποφάσεις και θα γίνονται οι μοιρασιές, με τις γνωστές διαδικασίες, το δικαίωμα «βέτο», κλπ.

Αραγε, αποκομίζουν κανένα δίδαγμα από τα παραπάνω, όλοι όσοι - ιδιαίτερα η ηγεσία του ΣΥΝ- εκστασιαζόταν, πριν ελάχιστους μήνες, με τον γαλλο-γερμανικό άξονα και τη δήθεν αντιπολεμική του στάση; Μήπως, πρέπει να πάρουν πίσω τα όσα έλεγαν τότε σε βάρος του ΚΚΕ, για το δήθεν δογματισμό του, τη δήθεν ισοπέδωση «καλών» και «κακών» ιμπεριαλιστών, κλπ., κλπ;