Βλέπετε, ακόμα και σε άτυπες προεκλογικές περιόδους, όπως αυτή που διανύουμε, υπάρχουν και ορισμένες σταθερές, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα εργοδοτικά συμφέροντα. Αυτά είναι πάγια και μη διαπραγματεύσιμα...
Αλλωστε, μην ξεχνιόμαστε. Ο όρος «μερική απασχόληση» μπορεί να ειπωθεί ανάποδα και «μερική μη απασχόληση» δηλαδή ...«μερική ανεργία». Κάτι σαν το λογοπαίγνιο του «μισογεμάτου» και «μισοάδειου» ποτηριού.
Ετσι κι αλλιώς, πάντως, ούτε το ολόκληρο μεροκάματο φτάνει για να ζήσεις, σκεφθείτε το ...μισό.
ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ του Αφγανιστάν και ίσως του Ιράκ στη ...«μεγάλη Ολυμπιακή Οικογένεια», με τη συμμετοχή τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, μας ανακοίνωσε περιχαρής η Επιτροπή του 2004. Φυσικά, δεν μπήκε στον κόπο να μας θυμίσει ότι πρόκειται για χώρες υπό στρατιωτική κατοχή.
Αραγε, με βάση τα δεδομένα του Ολυμπιακού Ιδεώδους και όλων των σχετικών αρχών που επαγγέλλεται η Επιτροπή, είναι θεμιτή η συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ολυμπιάδα; Θυμίζουμε πως η Νότια Αφρική είχε αποκλειστεί λόγω των φυλετικών διακρίσεων...
Εκτός, φυσικά, αν πρόκειται για τίποτε προμηθευτές του Δημοσίου, για μεγαλοοφειλέτες του ΙΚΑ, για κατόχους Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, για εταιρίες πετρελαϊκής διύλισης, για «μεγαλοεπενδυτές» του εξωτερικού και για υποψήφιους «στρατηγικούς επενδυτές» σε κρατικές υπηρεσίες υπό εκποίηση.