«Είναι έργα που θα μας μείνουν». Αυτό υποστηρίζεται για τα Ολυμπιακά έργα. Και ίσως βρέθηκαν μερικοί, άνθρωποι απλοί και απονήρευτοι, να πουν ότι ανεξάρτητα πόσο θα στοιχίσουν αυτοί οι αγώνες και ποιοι θα τα «κονομήσουν» κάτι θα μείνει και στο λαό. Να πηγαίνουν τα παιδιά να αθλούνται, να αναπτύξουν νου και σώμα.

Ομως, ένα χρόνο πριν τους αγώνες άρχισε η... διαφημιστική καμπάνια για το επερχόμενο ξεπούλημα και οι ελπίδες των αφελών εξανεμίζονται. Για το «αθλητικό προϊόν» και τη σύνδεσή του με τον «αθλητικό τουρισμό», έκανε λόγο ο Α. Τσοχατζόπουλος προχτές στο Καβούρι, σε σχετικό συνέδριο με τίτλο «Αθλητισμός και Τουρισμός».

Η ουσία, με λίγα λόγια, είναι η εξής: Εχουμε τις εγκαταστάσεις, να καλέσουμε επιχειρηματίες να τις ...αξιοποιήσουν, να γίνονται στη χώρα μας αθλητικές εκδηλώσεις, να έρχονται και τουρίστες να τις παρακολουθούν ή και να συμμετέχουν σε άλλες. Ποιος θα κερδίσει από αυτή την υπόθεση είναι φανερό, όταν οι αθλητικές εγκαταστάσεις αντιμετωπίζονται ως επιχειρηματικές δομές, ο αθλητισμός ως εμπόρευμα και η θέασή του, αλλά και η συμμετοχή του σε αυτόν ως ευκαιρία κερδοσκοπισμού...