Ρεσιτάλ λαϊκισμού έδωσε ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκης, αμέσως μετά τη συνάντηση, διάρκειας δύο ωρών, που είχε με τον πρωθυπουργό, όπου και συζητήθηκε η περιβόητη «χάρτα κοινωνικής σύγκλισης» για την περίοδο 2004 - 2008. Στις δηλώσεις ο Ν. Χριστοδουλάκης ανέφερε ότι αύριο (σήμερα) ο πρωθυπουργός θα ανακοινώσει τις μεγάλες προτεραιότητες για το πώς θα κάνουμε την Ελλάδα, την ελληνική οικονομία και κοινωνία να πλησιάσει ακόμη περισσότερο τα επίπεδα ανάπτυξης, κοινωνικής πολιτικής, ασφάλειας που έχουν οι πιο ανεπτυγμένες οικονομίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Χρυσώνοντας το χάπι της εφαρμοζόμενης από το ΠΑΣΟΚ οικονομικής πολιτικής υποστήριξε πως ενώ την προηγούμενη τετραετία η κυβέρνησή του είχε θέσει σαν στόχο την ένταξη στην ΟΝΕ και την εμπέδωση υψηλών ρυθμών ανάπτυξης και πτώσης της ανεργίας (!) για την επόμενη τετραετία τίθεται σαν στόχος η επιτάχυνση της ανάπτυξης, η αύξηση της απασχόλησης με περισσότερη συνοχή και αλληλεγγύη...

Η περιβόητη όμως «χάρτα κοινωνικής σύγκλισης» που θα ανακοινώσει σήμερα ο πρωθυπουργός, δεν είναι τίποτα περισσότερο από την εξειδίκευση στα δεδομένα της χώρας μας των αντιλαϊκών στόχων που έχουν τεθεί στη Σύνοδο Κορυφής της Λισαβόνας το Μάρτη του 2000. Σύνοδο κατά την οποία δόθηκε το σήμα για την ολοκληρωτική επίθεση κατά των κοινωνικών κατακτήσεων των εργαζομένων, την πλήρη απορύθμιση των δημόσιων συστημάτων ασφάλισης, πρόνοιας και υγείας και την παράδοσή τους στα ιδιωτικά κερδοσκοπικά συμφέροντα, στο όνομα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας. Στον τομέα της απασχόλησης, παροτρύνονται τα κράτη - μέλη να εισάγουν τις ελαστικές μορφές απασχόλησης στο όνομα... μείωσης της ανεργίας.

Ο χρονικός ορίζοντας υλοποίησης των στόχων αυτών φτάνει μέχρι το 2010, ενώ κατά την περίοδο της Ελληνικής Προεδρίας το α' εξάμηνο του 2003, υπήρξε η διαπίστωση ότι η... δυναμική για την επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας έχει επιβραδυνθεί και στα πλαίσια αυτά η Ελληνική Προεδρία εισηγήθηκε μια σειρά αντιδραστικά μέτρα με στόχο την επιτάχυνση των πολιτικών που εντάσσονται στη στρατηγική της Λισαβόνας...

Αυτό είναι το γενικό πλαίσιο της περιβόητης «χάρτας», το αντιδραστικό περιεχόμενο της οποίας επιχειρούν να αποκρύψουν με αναφορές περί ανάπτυξης, σύγκλισης, συνοχής και αλληλεγγύης...