Τα πράγματα στις Ηνωμένες Πολιτείες, πάντως, είναι αρκετά διαφορετικά, απ' ό,τι ήταν το φθινόπωρο του 2001, ακόμη και απ' τις συνθήκες της περασμένης άνοιξης. Ο Μπιν Λάντεν και ο Σ. Χουσεΐν παραμένουν ασύλληπτοι. Τα όπλα μαζικής καταστροφής του ιρακινού καθεστώτος, για τα οποία υποτίθεται πως έγινε η εισβολή στο Ιράκ, δεν έχουν βρεθεί. Οι πόλεμοι, τόσο στο Αφγανιστάν όσο και στο Ιράκ, έχουν επισήμως λήξει, αλλά στην πραγματικότητα συνεχίζονται. Δυναμώνει συνεχώς το αντάρτικο στο Αφγανιστάν, ενώ στο Ιράκ οι απώλειες των εισβολέων έχουν φτάσει τους 287 νεκρούς -οι 149 μετά τη «λήξη» του πολέμου- και τους 1.100 τραυματίες. Την ίδια στιγμή, στη διάρκεια της μέχρι σήμερα θητείας του Τζ. Μπους χάθηκαν στις ΗΠΑ τρία εκατομμύρια θέσεις εργασίας και η φτώχεια σημείωσε σημαντικότατη άνοδο (35 εκατομμύρια επίσημα φτωχοί το 2002), ενώ το έλλειμμα του αμερικανικού προϋπολογισμού φαίνεται πως θα ξεπεράσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ, φτάνοντας τα 600 δισεκ. δολάρια. Και μπορεί, οι Αμερικανοί αναλυτές να έχουν διαφορετικές απόψεις στα ζητήματα, που απασχολούν την αμερικανική κοινή γνώμη, αλλά σ' ένα ζήτημα οι γνώμες τους συγκλίνουν: Η τελευταία ομιλία του Τζ. Μπους και η καλλιέργεια της «τρομο-υστερίας» δεν είναι ικανές να σταματήσουν την ήδη καθοδική πορεία της δημοτικότητας του Αμερικανού Προέδρου.