Σε ένα πολιτικάντικο πολιτικοοικονομικό κατασκεύασμα στηρίζεται όλος ο σχεδιασμός της κυβέρνησης και του κόμματος του ΠΑΣΟΚ για τις πηγές εξεύρεσης των κεφαλαίων που θα χρηματοδοτήσουν τις δήθεν κοινωνικές προτεραιότητες, αλλά και τα νέα κίνητρα για τις επιχειρήσεις μέχρι το 2008. Οπως προκύπτει από τις επεξηγηματικές δηλώσεις του υπουργού Οικονομίας, Ν. Χριστοδουλάκη, στην κυβέρνηση λαμβάνουν σαν δεδομένο ότι κατά την περίοδο 2004-2008 η ελληνική οικονομία θα συνεχίσει να αναπτύσσεται με ρυθμούς 4%, και με τα πλεονάσματα που θα δημιουργηθούν θα τους επιτραπεί να ενισχύσουν την «κοινωνική πολιτική». Αλλες πηγές χρηματοδότησης αναφέρουν τη σταδιακή μείωση των δαπανών για εξοπλισμούς από το 4,5% σήμερα στο 3% του ΑΕΠ στο τέλος του 2008 και μεταφορά των πόρων που θα περικοπούν στην Παιδεία (υπόσχονται αύξηση των κονδυλίων από το 3,5% του ΑΕΠ σήμερα στο 5%). Προσδοκούν επίσης ότι από τη μείωση των τόκων αποπληρωμής του δημοσίου χρέους κατά 1,3% του ΑΕΠ θα αυξήσουν ισόποσα τη χρηματοδότηση των τομέων της Υγείας-Πρόνοιας από 2,7% του ΑΕΠ στο 4% μέχρι το τέλος του 2008.

Το θεωρητικό αυτό κατασκεύασμα είναι κυριολεκτικά στον αέρα, καθώς είναι γνωστό ότι οι καπιταλιστικές οικονομίες εξελίσσονται μέσα από κύκλους ανάπτυξης, ύφεσης και κρίσης, και αν λάβουμε υπόψη ότι η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε τροχιά σταδιακής ανόδου από το 1994, τα επόμενα χρόνια εκτιμάται ότι το πιθανότερο είναι πως θα σημειωθεί κάμψη στα ποσοστά ανόδου του ΑΕΠ. Αλλωστε, τη θέση αυτή την έχουν υποστηρίξει μέσα από αρθρογραφία και παράγοντες του τραπεζικού χώρου.

Οι κυβερνητικές «κοινωνικές προτεραιότητες» για την περίοδο 2004-2008 αφορούν σε επτά «δεσμεύσεις», για:

Την αύξηση των συντάξεων του ΟΓΑ, του ΕΚΑΣ, τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος, τις αυξήσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, τις αυξήσεις στις συντάξεις του δημοσίου, τις νέες δαπάνες για την απασχόληση και την οικογένεια, και το κόστος των φορολογικών μέτρων (νέες μειώσεις στη φορολογία των επιχειρήσεων και των υψηλών εισοδημάτων), που εξήγγειλε χτες η κυβέρνηση. Το δε συνολικό κόστος των μέτρων αυτών αποτιμάται στα 7,7 δισ. ευρώ.

Η «χάρτα» αποδεικνύεται ιδιαίτερα γαλαντόμα για τις μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά και για τα υψηλά εισοδήματα. Ο υπουργός Οικονομίας ανακοίνωσε τη σταδιακή μείωση του συντελεστή φορολογίας κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων από το 35% στο 30%, αλλά και τη μείωση του υψηλού συντελεστή φορολογίας φυσικών προσώπων από το 40% στο 35%, ενώ, χωρίς συγκεκριμένες δεσμεύσεις, υποσχέθηκε και τη μείωση των «μεσαίων» συντελεστών, 30% και 15%. Τις επόμενες επίσης μέρες η κυβέρνηση προτίθεται να φέρει στη Βουλή τη σκανδαλώδη «δεκαετή φορολογική σύμβαση» για μεγάλες επενδύσεις, όπου προβλέπεται ειδικό, ευνοϊκό καθεστώς για τις επιχειρήσεις που θα τις πραγματοποιήσουν... Ανακοινώθηκε επίσης η μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 15%. Οπως διευκρίνισε ο υπουργός Οικονομίας, η μείωση δεν αφορά στις εισφορές προς τα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά στις εργοδοτικές εισφορές προς τρίτους (ΟΕΚ, ΟΑΕΔ, ΟΓΑ κλπ.).

Νέες σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις υπόσχεται η κυβέρνηση για την περίοδο 2004-2008, οι οποίες θα συνεισφέρουν στα ταμεία του κράτους μεταξύ 1% και 2% του ΑΕΠ. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό προκύπτει ότι η νέα λεηλασία στη δημόσια περιουσία για όλη την περίοδο μπορεί να αποτιμηθεί μέχρι και τα 17 δισ. ευρώ, τα οποία θα διατεθούν για τη μείωση του δημοσίου χρέους. Σαν στόχος τίθεται το δημόσιο χρέος να μειωθεί στο 85% του ΑΕΠ το 2008.

Στις δηλώσεις του ο Ν. Χριστοδουλάκης ανέφερε ότι αφού την προηγούμενη τετραετία η κυβέρνηση πέτυχε τη σταθερότητα της οικονομίας και το ισχυρό νόμιμα, στόχος της επόμενης τετραετίας τίθεται πλέον η επιτάχυνση της σύγκλισης και της ανάπτυξης... ώστε το 2008 το κατά κεφαλή ΑΕΠ της χώρας να φτάσει το 90% του μέσου κοινοτικού. Και μπορεί να καταλάβει ο καθένας ότι η «επιτάχυνση της πραγματικής σύγκλισης» δεν είναι τίποτα περισσότερο από την πλήρη απαλλοτρίωση των εργασιακών δικαιωμάτων, τα οποία προσφέρονται βορά στην καπιταλιστική ανάπτυξη.