Την αποτελεσματικότερη λειτουργία του πολιτικού συστήματος «εγγυώνται» οι δώδεκα δεσμεύσεις για την επίτευξη μιας «σύγχρονης διακυβέρνησης» που παρουσίασε χτες ο Κ. Σημίτης. Η Δημόσια Διοίκηση και Αυτοδιοίκηση τίθενται στην υπηρεσία των νεοφιλελεύθερων επιλογών της κυβέρνησης, ενώ διευρύνονται και δημιουργούνται νέοι μηχανισμοί ελέγχου της λειτουργίας τόσο των επιπέδων διοίκησης όσο και των εργαζομένων. Αυξημένο ρόλο στην κατεύθυνση αυτή αναλαμβάνουν οι Περιφέρειες, οι οποίες εγγυώνται «ως αποκεντρωμένες οργανικές μονάδες του κράτους» την υλοποίηση των κυβερνητικών επιλογών από νομούς και δήμους τους οποίους ελέγχουν. Επίσης, λειτουργούν και ως «κυματοθραύστες» αντιδράσεων σε αντιλαϊκές επιλογές που χαράσσει το κεντρικό κράτος και εκτελούν οι Περιφέρειες. Στο πλαίσιο αυτό συγκροτείται περιφερειακό συμβούλιο ως μετεξέλιξη της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, η οποία ουσιαστικά καταργείται.

Στο μεταξύ, προωθείται η παραπέρα αποδυνάμωση της αιρετότητας, με τη «θέσπιση υποχρεωτικών εν δυνάμει Συμπολιτειών», δηλαδή διαδημοτικών συνεργασιών που θα αναλαμβάνουν την άσκηση μιας σειράς αρμοδιοτήτων και θα διευθύνονται ακόμα και από μάνατζερ (δηλαδή μη εκλεγμένο).

Η Δημόσια Διοίκηση καλείται να λειτουργεί «με προκαθορισμένους ποσοστικούς και ποιοτικούς δείκτες απόδοσης», στο πλαίσιο της πολιτικής του λιγότερου κόστους, κάτι που θα πληρώσουν οι ίδιοι οι πολίτες - όπως έχει ήδη προαναγγελθεί ότι θα γίνει με τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών, για τις συναλλαγές, με τα οποία από το 2004 θα απαιτείται η καταβολή παραβόλου. Η δε μισθολογική και ιεραρχική εξέλιξη των υπαλλήλων Δημόσιας Διοίκησης θα καθορίζεται με βάση τη συμμόρφωσή τους στους δείκτες απόδοσης. Τέλος, Δημόσια Διοίκηση και Αυτοδιοίκηση θα λειτουργούν πλέον και με μερικώς απασχολούμενους στο όνομα δήθεν της «δημιουργίας θέσεων κοινωνικής εργασίας» και της «καταπολέμησης της ανεργίας».