Η Αλέκα Παπαρήγα παρουσίασε στους συγκεντρωμένους την πρόταση του ΚΚΕ για τις άμεσες διεκδικήσεις:

«Το ΚΚΕ, είπε, διεκδικεί για όλους τους ανέργους, για όλους τους απολυμένους:

Ταυτόχρονα, συνέχισε, το ΚΚΕ συγκεντρώνει την προσοχή του στη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου, στη συσπείρωση των ταξικών δυνάμεων για την ανάπτυξη ισχυρού εργατικού κινήματος, στη συμμαχία της εργατικής τάξης, της μικρομεσαίας αγροτιάς, των μικρομεσαίων στρωμάτων της πόλης, στη συνεργασία τους με τα κινήματα της νεολαίας, και των γυναικών, με κάθε κίνημα που έχει ριζοσπαστική κατεύθυνση κατά των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού.

Η οικοδόμηση του Μετώπου θα δώσει πολλαπλάσια δύναμη στο λαϊκό κίνημα, θα ανεβάσει την αποτελεσματικότητά του, θα επιβάλει παραχωρήσεις και κατακτήσεις. Θα οδηγήσει στη διαμόρφωση μιας ισχυρής λαϊκής πλειοψηφίας, για να διεκδικήσει να περάσει η εξουσία στα χέρια του λαού. Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ θα συμβάλει ουσιαστικά προς μια τέτοια κατεύθυνση.

Σε συνθήκες λαϊκής οικονομίας μπορεί να τεθεί σχεδιασμένα και προγραμματισμένα σε πλήρη κίνηση ο πλούτος της χώρας, όλες οι αναπτυξιακές πηγές της. Μόνο έτσι μπορεί να αρχίσει να γίνεται πραγματικότητα η πλήρης εργασία, η βελτίωση της ζωής του λαού, οι υψηλές παροχές και τα δικαιώματα ανάλογα με τις σύγχρονες ανάγκες.

Οπλο θα είναι ο κεντρικός πανεθνικός οικονομικός μηχανισμός διεύθυνσης και εργαλείο ο κρατικός πανεθνικός σχεδιασμός, με προσαρμογή στο περιφερειακό, κλαδικό, διακλαδικό επίπεδο.

Για να υπάρξει προγραμματισμένη ανάπτυξη για το λαό, απαιτείται τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής να αποτελέσουν λαϊκή περιουσία, με την κοινωνικοποίησή τους, ενώ δίπλα στον κοινωνικοποιημένο τομέα της λαϊκής οικονομίας, που θα προστατεύει την εγχώρια παραγωγή, θα λειτουργεί ο παραγωγικός συνεταιρισμός της μικρομεσαίας αγροτιάς, των μικρών επιχειρηματιών, ιδιαίτερα αυτών που είναι σε κλάδους μεταποίησης.

Το πρόβλημα της ανεργίας, κατέληξε, αφορά όλους και όλες. Αφορά και τους μικρομεσαίους της πόλης και της υπαίθρου. Η κοινή πάλη της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων είναι προϋπόθεση, για να γίνει ένα ουσιαστικό βήμα προς τα εμπρός, για το κοινό Μέτωπο δράσης. Αφορά ιδιαίτερα τους νέους και τις νέες, που είναι τα μεγαλύτερα θύματα αυτής της πολιτικής».