- Θέλω ξανά μια απάντηση από το ΚΚΕ για το γεγονός ότι κατηγορείται το Κόμμα πως παραπέμπει τα πάντα στο σοσιαλισμό, όλες οι αλλαγές παραπέμπονται σε μια τέτοια κοινωνία. Πώς το σχολιάζετε; Οτι δε δίνετε απαντήσεις σε προβλήματα, σε λύσεις που μπορεί να γίνουν τώρα.

- Καλά, είναι φανερό ότι πρόκειται για ψέμα και συκοφαντία και μάλιστα αυτό το κάνουν όλοι εκείνοι που θέλουν να αποφύγουν τις θέσεις που έχει το ΚΚΕ πάνω σε κρίσιμα προβλήματα σήμερα. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: Αυτές τις μέρες εμείς κάναμε μια σειρά εκδηλώσεις, όχι με τη μορφή συνέντευξης Τύπου, αλλά με τη μορφή συγκεντρώσεων σε ειδικό ακροατήριο και δώσαμε μια σειρά θέσεις, τις οποίες βέβαια τις έχουμε παλέψει και πριν τις εκλογές.

Τίποτα καινούριο δεν είπαμε προεκλογικά. Τα προγράμματα δε φτιάχνονται προεκλογικά, άλλοι τα φτιάχνουν προεκλογικά. Χτες, μιλήσαμε για την ανεργία, για την επιδότηση, για το βιβλιάριο του ανέργου και μια σειρά προτάσεις για την ενίσχυση της οικογένειας του ανέργου, για την ενίσχυση των οικογενειών που σπουδάζουν τα παιδιά. Δε θέλουν να απαντήσουν γι' αυτά.

Αυτά - με συγχωρείτε - δεν τα διεκδικούμε στο σοσιαλισμό. Κάνετε πολύ μεγάλο λάθος. Μιλήσαμε για τις θέσεις μας, παραδείγματος χάρη για τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Κάναμε ειδική εκδήλωση. Δεν είναι για το σοσιαλισμό αυτά. Αυτά τα διεκδικούμε σήμερα.

Να σας πω και κάτι; Λέμε, παραδείγματος χάρη, «δημόσιο δωρεάν σύστημα Παιδείας και Υγείας», όχι γενικά δημόσιο που λένε τα άλλα Κόμματα, γιατί αυτό δε λέει τίποτα. Δημόσιο και δωρεάν, γιατί μπορεί να είναι δημόσιο και πληρωνόμενο.

Και ταυτόχρονα εμείς λέμε ότι πρέπει, και το διεκδικούμε και σήμερα, να απαγορευτεί κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στον τομέα της Παιδείας και της Υγείας. Θα υπάρχει μόνο δημόσιο σύστημα. Δε θα υπάρχουν ούτε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, ούτε τίποτα. Ας πάνε να επενδύσουν σε άλλους τομείς. Καπιταλισμό, βεβαίως, έχουμε. Αλλά σε αυτούς τους τομείς δε δεχόμαστε καπιταλιστική ιδιοκτησία.

Αυτή είναι θέση που τη διεκδικούμε σήμερα. Οταν λέμε, παραδείγματος χάρη, να γίνουν αντιπλημμυρικά έργα, αυτό πότε το διεκδικούμε; Στο σοσιαλισμό;

Κοιτάξτε να δείτε, τι δε μας συγχωρούν; Πρώτον, δε μας συγχωρούν ότι δεν υπάρχει μικρό ή μεγάλο πρόβλημα των εργαζομένων που να μην είμαστε μπροστά. Δεύτερον, δε μας συγχωρούν κι ένα άλλο. Οτι οι προτάσεις και οι διεκδικήσεις που προβάλλουμε είναι προτάσεις και διεκδικήσεις οι οποίες συγκρούονται με την κυρίαρχη πολιτική.

Να σας πω ένα παράδειγμα: Εμείς, παραδείγματος χάρη, όταν λέμε 1.100 ευρώ κατώτατο μισθό το μήνα καθόλου δε μας ενδιαφέρει να πάρουμε υπόψη αν θα μειωθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου. Αντίθετα, εμείς λέμε: «Μέτρα υπέρ των εργαζομένων και σε βάρος της κερδοφορίας του κεφαλαίου».

Ολες οι προτάσεις που γίνονται από άλλα Κόμματα είναι μέσα στη λογική ό,τι αντέχει το κεφάλαιο. Εμείς λέμε ότι πρέπει να υπάρχουν μέτρα που δεν τα αντέχει το κεφάλαιο, γιατί μόνο τότε αυτά τα μέτρα θα είναι ουσιαστικά.

Δε μας συγχωρούν, λοιπόν, ότι στις σημερινές συνθήκες, χωρίς να παραιτούμαστε από την πάλη για το σοσιαλισμό, προτείνουμε μέτρα και στόχους που μπορούν να συσπειρώσουν έναν κόσμο σε εναντίωση και σε ριζική αντίθεση με την κυρίαρχη πολιτική.

Αυτό δε θα πάψουμε να το κάνουμε γιατί 85 χρόνια αυτήν την πείρα έχουμε, να διεκδικούμε και βελτίωση της θέσης των εργαζομένων κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Ακόμη και στη δικτατορία, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος είχε θέσεις για τα ωράρια κλπ. και τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων. Και ταυτόχρονα λέμε στον κόσμο ότι η πάλη σου τελικά πρέπει να σε οδηγήσει σε ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας.

Δεν μπορεί μέσα σε αυτό το σύστημα και μάλιστα τώρα που έχει φτάσει στην πλήρη αντίδραση να περιμένεις ότι μπορεί να συνυπάρξεις ειρηνικά με τα κεφάλαια και τα κέρδη και με τον ιμπεριαλισμό.