Μόνο ως μνημείο παραπληροφόρησης, στο πλαίσιο της επιχείρησης συγκάλυψης των εγκληματικών της ευθυνών, μπορεί να χαρακτηριστεί η ανακοίνωση της Αστυνομικής Διεύθυνσης Πιερίας, με την οποία ενημέρωσε τον Τύπο για τα τραγικά γεγονότα της Γρίτσας και τα όσα ακολούθησαν στο Αστυνομικό Τμήμα Κατερίνης, όπου επί 5 ώρες ήταν εξαφανισμένοι οι δύο κομμουνιστές, Ζαχαρίας Καρακίτσιος και Δημήτρης Κουρίτας.

Οφείλουμε να επαναλάβουμε γνωστά ίσως γεγονότα. Οι δύο κομμουνιστές ξυλοκοπήθηκαν άγρια τα χαράματα της Τρίτης στο λιμάνι της Γρίτσας Λιτοχώρου, από δεκάδες άνδρες της Αστυνομίας και του Λιμενικού. Λίγο μετά τις 6 το πρωί, μεταφέρθηκαν αιμόφυρτοι και σιδεροδέσμιοι, στο Αστυνομικό Τμήμα Κατερίνης όπου κρατούνταν μέχρι τις 11.30.

Από τις 7 το πρωί, τους αναζητούσαν συγγενείς, δικηγόροι και στελέχη του ΚΚΕ. Μέχρι τις 11.30 όμως, ο διοικητής του ΑΤ Κατερίνης κ. Παπαγεωργίου, ο υπασπιστής του διευθυντή της Αστυνομικής Διεύθυνσης κ. Τζίμας και όλοι σχεδόν οι αρμόδιοι αρνούνταν ότι τους έχουν συλλάβει. Η κράτησή τους αποκαλύφθηκε μέσα από μια σκηνή φρίκης, όταν ο Ζ. Καρακίτσιος, παρά τα τραύματα και την πολύωρη αιμορραγία, κατάφερε να ξεφύγει από τους αστυνομικούς που τους είχαν φιμώσει το στόμα και να φωνάξει, χτυπώντας παράλληλα την πόρτα του δωματίου όπου τους κρατούσαν. Ετσι και μόνον έτσι, εντόπισαν οι σύντροφοί τους πού βρίσκονται. Η θέα απάνθρωπη. Στέκονταν μέσα στο «κελί» που ήταν γεμάτο από το αίμα, που επί ώρες έχαναν οι δύο αγωνιστές. Τότε, μετά από απαίτηση των στελεχών του ΚΚΕ, κλήθηκε το ασθενοφόρο για να τους μεταφέρει στο νοσοκομείο Κατερίνης.

Αφήνουμε ασχολίαστα τα περί «προσπάθειας αυτοτραυματισμού του μπροστά στα στελέχη του ΚΚΕ», αφού μόνο στη σφαίρα της φαντασίας μπορούν να καταγραφούν.

Μεταξύ άλλων, στην ανακοίνωσή της, με την οποία ενημέρωσε τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και παράλληλα απάντησε στις καταγγελίες της ΝΕ του ΚΚΕ, αναφέρεται για τον Ζαχαρία Καρακίτσιο:

«Κατά το χρόνο κράτησής του στο Αστυνομικό κατάστημα, η συμπεριφορά των αστυνομικών ήταν η πρέπουσα, ζητήθηκε δε επανειλημμένως από αξιωματικούς του Τμήματος, όπως μεταφερθεί για παροχή πρώτων βοηθειών στο Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο Κατερίνης, πράγμα το οποίο ο ίδιος αρνείται επίμονα, παρά τις προσπάθειες των αστυνομικών και ενώ στην αρχή της προσαγωγής και σύλληψής του δεν ανέφερε τραυματισμό».

Ποιον μπορεί να πείσει, άραγε, αυτός ο ισχυρισμός; Οι άνθρωποι που τον ξυλοκόπησαν, ήταν οι ίδιοι άνθρωποι που τον μετέφεραν στο Τμήμα αιμόφυρτο. Επρεπε ο ίδιος να δηλώσει πως είχε τραυματιστεί; Από τις 6 το πρωί ως τις 11.30, δεν έβλεπαν το δωμάτιο που είχε πλημμυρίσει από τα αίματα; Δεν είδαν αυτά που είδαν όλοι όσοι αντίκρισαν τον Ζ. Καρακίτσιο, την ώρα που έμπαινε στο ασθενοφόρο; Τα σημάδια σε κάθε εμφανές σημείο του σώματός του και το ξεραμένο από ώρες αίμα;

Και, άραγε, πώς μπορούμε να πιστέψουμε πως οι ίδιοι του πρότειναν να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο, όταν μέχρι την ώρα της αποκάλυψης αρνούνταν πως τον έχουν συλλάβει;

Το ίδιο κατάπτυστο είναι και το σημείο που αναφέρεται στην κράτηση του 18χρονου Δημήτρη Κουρίτα. «Αφέθηκε ελεύθερος και δε συνελήφθη, όπως διαδόθηκε καθ' όσον δεν προέκυψε τίποτα σε βάρος του». Αλήθεια, αφού δε συνελήφθη, γιατί κρατούνταν στο «μπουντρούμι» μέχρι τις 11.30 και αποκρυπτόταν η «παρουσία» του στο Τμήμα;

Καμία ντροπή, κανένα ίχνος μεταμέλειας ή έστω αποδοχής των εγκληματικών τους «λαθών» δε φαίνεται πουθενά. Φτάνουν στο σημείο να ισχυρίζονται πως ο νεαρός «στο νοσοκομείο Κατερίνης μετέβη κατόπιν προτροπής στελεχών του παραπάνω κόμματος (ΚΚΕ), χωρίς να φαίνεται καμία εξωτερική κάκωση». Λες και δε γνωρίζουν πως την ώρα που εντοπίστηκε από τους συντρόφους του δε θυμόταν ούτε το όνομά του. Λες και δεν έπεσε και αυτός θύμα της κτηνώδους επίθεσής τους. Λες και δε μεταφέρθηκε ματωμένος στο νοσοκομείο.

Αλλά και μόνο η παραμονή του για δεύτερη μέρα στο νοσοκομείο αποδεικνύει πως θα έπρεπε να ντρέπονται για τα ψεύδη τους.

«Πέραν τούτων, λοιπές ανακοινώσεις εκτιμούμε ότι δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και διαδίδονται για σχηματισμό εντυπώσεων», καταλήγει η ανακοίνωση της Αστυνομικής Διεύθυνσης Πιερίας. Η πραγματικότητα, όμως, δυστυχώς γι' αυτούς, φαίνεται και στις φωτογραφίες, που αποτυπώνουν επακριβώς την κατάσταση, στην οποία βρίσκονταν επί ώρες οι δύο κρατούμενοι. Και μαρτυρά την απανθρωπιά, την καταπάτηση στοιχειωδών ανθρωπίνων, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.