Η μεν κυρία Ματσούκα (επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ στο ευρωψηφοδέλτιο) απέδωσε τη μέθοδο συγκρότησης του ψηφοδελτίου του κόμματός της στη λογική που λέει ότι «την ιστορία τη γράφουν οι παρέες» (δεν ξέρουμε αν ο Σαββόπουλος είχε αυτό ακριβώς στο μυαλό του όταν έγραφε το συγκεκριμένο στίχο, αλλά αυτά ας τα βρουν μεταξύ τους)...

***

Ο δε κύριος Βενιζέλος (υπεύθυνος της προεκλογικής εκστρατείας του ΠΑΣΟΚ), μπορεί να θέλουμε τρεις βδομάδες ακόμα για τις εκλογές, αλλά προσερχόμενος στη συνάντηση με «τα παιδιά» (!), όπως αποκάλεσε τα μέλη του ευρωψηφοδελτίου... φρόντισε από τώρα να δηλώσει ότι «δε φταίει» εκείνος για το αποτέλεσμα που θα προκύψει από την κάλπη...

***

Οσο για τον ίδιο τον κύριο Παπανδρέου (σ.σ.: «το ...παιδί της Αλλαγής», που συγκρότησε το ψηφοδέλτιο με τα ...«παιδιά»), προσπαθώντας να απαντήσει χτες στις επικρίσεις που δέχεται για τις επιλογές του, υπονόησε ευθέως ότι το εγχείρημά του πάει πέρα από τις εκλογές, και πως ας αρχίζουν να συνηθίζουν ορισμένοι με την ιδέα ενός νέου εκλογικού «κατορθώματος», αφού, τελικά, το ποσοστό των ευρωεκλογών δεν τον ενδιαφέρει και τόσο...

***

Τι προκύπτει από τα παραπάνω; Τι να σας πούμε...

Αν επρόκειτο για κάποια «μη κυβερνητική οργάνωση», θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι, μετά τις εκλογές,

«αδιάφοροι» για το αποτέλεσμα,

θα μαζευτούν όλα τα «παιδιά»,

και σαν μια «ωραία παρέα»,

αφού «δε θα φταίει κανείς»,

θα συνεχίσουν την «ιστορία» τους...

***

Αλλά το ΠΑΣΟΚ δεν (;) είναι «μη κυβερνητική οργάνωση». Είναι (λέει) κόμμα. Οπότε αδυνατούμε να σας διαφωτίσουμε περαιτέρω για ένα κόμμα που καμώνεται την «ανανέωση», ενώ αποθεώνει την προσωποπαγή λειτουργία του με όρους που λαμβάνουν χαρακτηριστικά «λέσχης φίλων» (του Πάουελ - για να μην ξεχνιόμαστε...).

Μπορούμε βάσιμα, όμως, να ισχυριστούμε ότι οι ψηφοφόροι, που χρόνια τώρα έχουν εγκλωβιστεί στο συγκεκριμένο κόμμα (λέσχη; μη κυβερνητική οργάνωση;), δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα, συνεχίζοντας να πριμοδοτούν «τα παιδία (που) παίζει»...