Το δρόμο της αντίστασης, της απειθαρχίας και της ανυπακοής στις επιλογές της ΕΕ ανέπτυξε χτες ο Θ. Παφίλης στη συζήτηση που είχε με εκπροσώπους των άλλων κομμάτων στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο
Ο Θ. Παφίλης στην τοποθέτησή του σημείωσε εξαρχής πως «η ΕΕ δεν είναι πια ένα όραμα κάποιων, αλλά είναι η ίδια μας η ζωή και τα προβλήματά της» γι' αυτό και ο λαός πρέπει να πάει και στην κάλπη με αυτό το κριτήριο, τα δικά του βιώματα. Το ΚΚΕ, συνέχισε, είναι κατά της ΕΕ «γιατί είναι μια συμμαχία καπιταλιστικών κρατών η οποία έγινε για να ενισχυθεί το κεφάλαιο της Ευρώπης στη διεθνή αγορά και όχι προς όφελος των λαών». Μας είχαν τάξει, θύμισε, μια Ευρώπη της ευημερίας, δημοκρατίας, της ειρήνης, την πραγματικότητα τη ζούμε: Ανατροπή εργασιακών σχέσεων, φτώχεια ανεργία, λιτότητα και ιμπεριαλιστικούς πολέμους με τη συμμετοχή της ΕΕ, στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν. Η απάντηση σε αυτή την Ευρώπη του κεφαλαίου, υπογράμμισε είναι «η Αντίσταση, η Ανυπακοή και η Απειθαρχία στις αποφάσεις της και η δημιουργία ενός ριζοσπαστικού πόλου για μια Ελλάδα, για μια Ευρώπη όπου τον πλούτο θα καρπώνονται αυτοί που τον παράγουν».
Το πάνελ της εκδήλωσης |
Τα κόμματα του ευρωμονόδρομου συμφώνησαν στη μοιρολατρία και την υποταγή στην ΕΕ υποστηρίζοντας, για μια ακόμα φορά, πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης εκτός αυτής. Ο Κ. Χατζηδάκης παραδέχτηκε «πως η ΕΕ παίζει πιο σημαντικό ρόλο στη ζωή μας απ' ό,τι φανταζόμαστε» και συνεπής στην πολιτική της ευρωυποταγής της ΝΔ είπε πως «εάν η ΕΕ πάει καλά τότε και η Ελλάδα θα πάει καλά». Δε διευκρίνισε βέβαια για ποια Ελλάδα μιλούσε, των εργαζομένων ή του κεφαλαίου. Καλλιέργησε το μύθο των κονδυλίων της ΕΕ, παίρνοντας απάντηση αργότερα απ' τον Θ. Παφίλη πως αυτά προέρχονται απ' την τσέπη του ελληνικού λαού και των λαών της Ευρώπης. Μίλησε για ανεργία, τη φτώχεια και την καταστροφή του περιβάλλοντος, που όπως είπε πρέπει να αντιμετωπιστεί, «ξεχνώντας» πως η «ανταγωνιστικότητα» και η «ελεύθερη» αγορά, «αρχές» για τη ΝΔ, προκαλούν την ίδια την εκμετάλλευση.
Εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ η Α. Διαμαντοπούλου, επισήμανε, το λιγότερο προκλητικά, πως δεν έχει γίνει ποτέ συζήτηση στην Ελλάδα για το μέλλον της Ευρώπης, ξεχνώντας ότι το 1992 το ΚΚΕ ζήτησε δημοψήφισμα για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και ενημέρωση του λαού και το κόμμα της, όπως και τα υπόλοιπα, αρνήθηκαν. Μιλώντας για την Ευρώπη των 20 εκατ. ανέργων και των 50 εκατ. φτωχών υποστήριξε πως «η Ευρώπη έχει σήμερα το πιο ισχυρό κοινωνικό κράτος». Μίλησε για το «μανιφέστο» του ΠΑΣΟΚ για τις ευρωεκλογές όπου μεταξύ άλλων ζητάει πλήρη απασχόληση, μείωση της φτώχειας, και πρόσβαση στην πληροφόρηση, όπως είπε. Προφανώς ξέχασε πως το κόμμα της κυβερνούσε σχεδόν τα τελευταία 20 χρόνια.
Ο Δ. Παπαδημούλης υποστήριξε πως μπορεί να ανατραπεί η κατάσταση μέσα στην ΕΕ και να δημιουργηθούν προοπτικές για σοσιαλισμό, «αγνοώντας» πως η ΕΕ είναι μια καπιταλιστική Ενωση. Διαφήμισε το «θολό» Ευρωπαϊκό Αριστερό Κόμμα, στο οποίο πρωτοστατεί ο ΣΥΝ. Η απάντηση ήρθε λίγο μετά απ' τον Θ. Παφίλη. Η συμμετοχή στα ευρωπαϊκά κόμματα σύμφωνα με τα καταστατικά τους αποδέχονται τις αντιλαϊκές συνθήκες της ΕΕ, τη «νεοφιλελεύθερη Συνθήκη του Μάαστριχτ» όπως τη χαρακτήρισε ο Δ. Παπαδημούλης, την οποία όμως ψήφισε το κόμμα του.
Στη συνέχεια της εκδήλωσης ακολούθησαν ερωτήσεις απ' τον Γ. Παγουλάτο, επίκουρο καθηγητή του ΟΠΑ, και τους φοιτητές που παρακολούθησαν τη συζήτηση. Κυριάρχησαν ερωτήσεις για την ανώτατη εκπαίδευση, την εργασία, το χαρακτήρα της ΕΕ και τη συμμετοχή της στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Συντονιστής της συζήτησης ήταν Π. Τσακάλογλου, καθηγητής του ΟΠΑ.