Κοινή ήταν χτες η διαπίστωση πολιτικών, σχολιαστών και δημοσιογράφων: Τίποτε δεν πρόσθεσε η τηλεμαχία των πολιτικών αρχηγών. Για άλλους, έφταιγε το γεγονός πως οι περισσότερες των ερωτήσεων δεν αφορούσαν στα ζητήματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Για άλλους, έφταιγε η άκαμπτη «τηλεοπτική» διαδικασία και ο τρόπος οργάνωσης της τηλεμαχίας, ενώ ορισμένοι σημείωναν, επίσης, τις αόριστες και γενικόλογες απαντήσεις του Κ. Καραμανλή, την εξόφθαλμη αποφυγή του Γ. Παπανδρέου να απαντήσει σε σειρά ερωτήσεων, τις «δικηγορίστικες» υπεκφυγές και τα «ήξεις - αφήξεις» του Ν. Κωνσταντόπουλου.

Δε λέμε πως όλα αυτά δεν ισχύουν, στον έναν ή άλλο βαθμό. Θέλουμε, όμως, να σημειώσουμε τα εξής: Το γενικό επίπεδο της τηλεμαχίας ήταν αντίστοιχο του μέχρι σήμερα επιπέδου της προεκλογικής διαπάλης και κλίματος. Και δεν μπορούσε να είναι διαφορετικά. Αλλωστε, οι ίδιες δυνάμεις (πολιτικές, «άρχοντες» των ΜΜΕ και «διαμορφωτές» της κοινής γνώμης, κλπ.), που, σε όλη αυτήν την περίοδο, καλλιέργησαν και συντήρησαν το υποτονικό προεκλογικό κλίμα και κράτησαν στο περιθώριο τα πολλά και σοβαρά ζητήματα, οργάνωσαν και έβαλαν τη σφραγίδα τους και στην προχτεσινή τηλεμαχία. Από τις διαδικασίες, μέχρι τον προσανατολισμό των ερωτήσεων. Προς τι, λοιπόν, οι όποιες χτεσινές κριτικές παρατηρήσεις και επικρίσεις; Και δεν περιέχουν μπόλικη υποκρισία, όταν δε συνοδεύονται από την αποκάλυψη των πραγματικών υπευθύνων;

Πάντως, ακόμη και στην προχτεσινή τηλεμαχία, με το όποιο επίπεδό της, ξεχώρισε ο σαφής και ξεκάθαρος πολιτικός λόγος του ΚΚΕ. Η συνεπής στα λόγια και τα έργα διαχρονικά στάση του. Η αταλάντευτη θέση του στο πλάι των εργαζομένων και ενάντια στα μεγάλα συμφέροντα. Δεν το λέμε μόνον εμείς. Το σημειώνουν - έστω και στα «ψιλά» των σχετικών ρεπορτάζ και με τον έναν ή άλλο τρόπο - αρκετοί σχολιαστές και δημοσιογράφοι κάθε πολιτικής απόχρωσης.