Συσσωρεύονται εξελίξεις που ενδεχομένως να φέρουν ανακατατάξεις στο συσχετισμό δύναμης στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. Τι σημαίνει αυτή η εκτίμηση;

ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ του ιμπεριαλισμού, τα μονοπώλια, δρώντας σε συνθήκες ανταγωνισμού, και ιδιαίτερα στη διεθνή αγορά, ο οποίος μάλιστα οξύνεται, επιδιώκουν διαρκώς την αύξηση των κεφαλαίων τους και έχουν την τάση για κυριαρχία στην αγορά, τη διαμοιράζουν μεταξύ τους, ανάλογα με τη δύναμη καθενός, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για τη σύναψη διαφόρων μορφών συμφωνιών μεταξύ των καπιταλιστών. Αλλά αυτές οι συμφωνίες είναι προσωρινοί συμβιβασμοί, αφού κάθε μονοπώλιο επιδιώκει πάντα μεγαλύτερο μερίδιο. Γι' αυτό και οι συμφωνίες σπάνε, για να ξαναδημιουργηθούν άλλες, αλλάζουν οι μεταξύ τους συμμαχίες, οι συσχετισμοί ομίλων κλπ. Ανάλογη διαδικασία συντελείται ανάμεσα και στα καπιταλιστικά κράτη την εποχή του ιμπεριαλισμού, αφού η αλλαγή του συσχετισμού των καπιταλιστικών οικονομιών αλλάζει και τη θέση των χωρών στο ιμπεριαλιστικό σύστημα (ανισόμετρη ανάπτυξη). Η πάλη από τον ανταγωνισμό και την αλλαγή συσχετισμού, αν δεν οδηγήσει σε συμβιβασμό οδηγεί σε πολέμους.

ΕΠΟΜΕΝΩΣ, γίνονται και ανακατατάξεις χωρών στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα, βεβαίως αυτές μπορεί κανείς να τις διακρίνει σε βάθος χρόνου. Για παράδειγμα, η Αγγλία έως το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε την πρωτοκαθεδρία στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα ενώ μετά τον πόλεμο την έχουν οι ΗΠΑ. Βεβαίως, στην πορεία συγκροτούνται και συμμαχίες ιμπεριαλιστικών κρατών οι οποίες άλλοτε είναι σταθερές, άλλοτε αλλάζουν. Για παράδειγμα, οι ΗΠΑ έχουν επιρροή σε μια σειρά από χώρες της ΕΕ, τις οποίες και επηρεάζουν στην πολιτική τους.

ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, μετά την αντεπανάσταση, τόσο η Γερμανία όσο και οι ΗΠΑ επιδιώκουν να αποκτήσουν συμμάχους από τις πρώην σοσιαλιστικές και νυν καπιταλιστικές χώρες. Αλλά και η Ρωσία, ως ισχυρή πλέον καπιταλιστική χώρα, επιδιώκει να διαδραματίσει ρόλο ως μια από τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Την οποία επίσης επιδιώκουν να προσεταιριστούν τόσο οι ΗΠΑ όσο και ο γαλλογερμανικός άξονας για τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους.

ΣΧΕΤΙΚΑ τώρα με τη συσσώρευση εξελίξεων, οι αντιθέσεις ανάμεσα σε ΗΠΑ και γαλλογερμανικό άξονα διαπλέκονται και με αντιθέσεις με την Ιαπωνία και με τη Ρωσία, αλλά και με την Κίνα, και οξύνονται. Γι' αυτό στις Θέσεις της ΚΕ αναφέρεται: «Στα πλαίσια της ενιαίας στρατηγικής του ιμπεριαλισμού εξελίσσονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί για την πρωτοκαθεδρία στη διανομή των αγορών και των σφαιρών επιρροής στην Ασία, στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική. Εκδηλώνονται, άμεσα ή έμμεσα, στα πολεμικά μέτωπα, στις εστίες εθνικιστικών συγκρούσεων, στις συγκρούσεις ανάμεσα σε γειτονικές χώρες. Ανταγωνίζονται μεταξύ τους τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, οι ισχυρότερες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις με τις ΗΠΑ, οι οποίες διεκδικούν να κρατήσουν και να διευρύνουν την ηγεμονία τους». Παράδειγμα, οι αντιθέσεις γαλλογερμανικού άξονα και Ρωσίας με τις ΗΠΑ στον πόλεμο κατά του Ιράκ.

ΣΤΗΝ ΚΟΥΡΣΑ του ανταγωνισμού παίρνουν μέρος και άλλες ανερχόμενες καπιταλιστικές χώρες, π.χ., Ρωσία, που διεκδικούν μεγαλύτερο μερίδιο και ρόλο στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. Διαμορφώνονται νέες συμμαχίες, π.χ., οι 5 της Σαγκάης (Ρωσία, Κίνα, Καζαχστάν, Ουζμπεκιστάν, Κιργιζία), στη Νοτιοανατολική Ασία, προσωρινές ή μονιμότερες, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ηγεμονία των ΗΠΑ. Συμμαχίες που διεκδικούν μεγαλύτερο ή ισότιμο με τις ΗΠΑ ρόλο στην καπιταλιστική διεθνοποίηση.

ΑΥΤΗ Η ΔΙΑΠΑΛΗ, αυτές οι εξελίξεις είναι που συσσωρεύονται και που μπορεί να οδηγήσουν σε ανακατατάξεις στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.