Ενα από τα «ταλέντα» του καπιταλισμού και των κάθε λογής «οπαδών» και εκπροσώπων του είναι η διαστρέβλωση των εννοιών και η αυθαίρετη... εφεύρεση νέων που τον εξυπηρετούν. Μια διαδικασία συνεχής στη διάρκεια του χρόνου που πλήττει ακόμη και παλαιότερους όρους που η ίδια η άρχουσα τάξη είχε επιβάλει σε μια ορισμένη φάση ανάπτυξης του συστήματος.

Τώρα, όλοι αυτοί μιλούν για την «οικονομία της γνώσης», έτσι όπως τέθηκε ο όρος αυτός στη λεγόμενη στρατηγική της Λισαβόνας. Και όταν το λένε αυτό, αναφέρονται στη γνώση που υπηρετεί το κέρδος. Μια γνώση που δεν έχει καμία σχέση με αυτό που δικαιούται, χρειάζεται και επιθυμεί η κοινωνία, οι εργαζόμενοι, ο λαός. Κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά ο πρωθυπουργός και τα κυβερνητικά στελέχη, που χτες έκαναν τις εξαγγελίες τους για την έρευνα και την τεχνολογία, τη σύνδεσή της με την αγορά και την εξυπηρέτηση της ανταγωνιστικότητας στο πλαίσιο της «οικονομίας της γνώσης». Με λίγα λόγια, ο κλοιός σφίγγει...