Το κεντρικό θέμα του 17ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, η ισχυροποίησή του, βρέθηκε στο επίκεντρο της Νομαρχιακής Συνδιάσκεψης της ΚΟ Μεσσηνίας του ΚΚΕ που έγινε πρόσφατα. Τις εργασίες της Συνδιάσκεψης παρακολούθησε η Λουίζα Ράζου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Πελοποννήσου.

«Ισχυροποίηση του ΚΚΕ στη Μεσσηνία σημαίνει κατάκτηση της ικανότητάς του να οργανώνει την ταξική πάλη απέναντι στην αστική τάξη και τον ιμπεριαλισμό. Να αποσπά δυνάμεις και να τις συσπειρώνει σε αυτή την πάλη. Να διαπαιδαγωγεί την εργατική τάξη στα ιδανικά του σοσιαλισμού και να την ετοιμάζει για την κατάκτηση της εξουσίας», επισημάνθηκε στη Συνδιάσκεψη και τονίστηκε πως: Η όλη καθοδηγητική δουλιά και δράση της οργάνωσης του Κόμματος αυτό πρέπει να εξυπηρετεί. Κυρίως οφείλουμε να δείχνουμε στο λαό τις αιτίες των προβλημάτων και τη διέξοδο, να οργανώσουμε την πάλη, έτσι ώστε να πείθεται από την πείρα του, για την ανάγκη βαθιών αλλαγών έως το επίπεδο της εξουσίας. Η πείρα της ΚΟ βοηθάει στην εξαγωγή συμπερασμάτων».

Αποτιμώντας την έως τώρα δράση της ΚΟ, η εισήγηση, τόνισε, ανάμεσα στα άλλα: «Στη διπλή και δύσκολη εκλογική μάχη του 2004 πετύχαμε καλό αποτέλεσμα (αύξηση ψήφων, απόσπαση δυνάμεων από το ΠΑΣΟΚ, επαναπροσέγγιση πρώην κομματικών μελών, βήμα στις μορφές δουλιάς με συγκρότηση πολλών εκλογικών επιτροπών και καταγραφή). Δυσκολευτήκαμε, όμως, αρκετά, να θέσουμε με πειστικό και μαζικό τρόπο τη διέξοδο που προτείνουμε, την ανάγκη ενίσχυσης του ΚΚΕ όχι μόνο για αντίσταση, αλλά και για να αντεπιτεθεί ο λαός. Παραμένει, έτσι, το κύριο πρόβλημα: Δεν προβάλλουμε με ολοκληρωμένο και μόνιμο συστηματικό τρόπο την πολιτική μας πρόταση. Η αιτία βρίσκεται στο ότι δεν έχουμε μονιμοποιήσει μια δουλιά με χαρακτηριστικά:

• Τη βαθύτερη αφομοίωση της πολιτικής μας από την ΚΟ, την καταπολέμηση των κενών και των συγχύσεων που υπάρχουν
• Την ολόπλευρη επεξεργασία της παρέμβασής μας, έτσι ώστε να γίνεται δυνατή η εκλαΐκευση της πολιτικής μας με επιτυχία, δηλαδή να δείχνουμε καθαρά το πώς μέσω της δικής μας πρότασης δίνεται η δυνατότητα να λυθούν τα λαϊκά προβλήματα
• Την έγκαιρη οργανωτική - τεχνική προετοιμασία προς αυτή την κατεύθυνση.

Και η προοπτική της δουλιάς της Οργάνωσης; Τονίστηκε σχετικά: Εχουμε εκτιμήσει ότι γύρω από την ΚΟ αρχίζει να συγκεντρώνεται ένας πλατύς κύκλος από ριζοσπαστικά και αγωνιστικά στοιχεία που δεν ταυτίζονται με το σύνολο της πολιτικής μας. Το κύριο καθήκον μας σχετικά με αυτόν τον κόσμο είναι η ανάπτυξη μόνιμων δεσμών πολιτικών, για να βαθύνει η συμφωνία τους με το Πρόγραμμά μας, να τους εντάξουμε στην πολιτική μας δράση - να οργανωθούν στο Κόμμα οι πιο πρωτοπόροι. Αυτό σημαίνει χρέωση και αφιέρωση χρόνου για σταθερή δουλιά, που θα οδηγήσει στο αποτέλεσμα που θέλουμε. Εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις που βλέπουμε - και αυτές όχι με μια πληρότητα - δεν έχουμε αναλάβει υπεύθυνα αυτό το καθήκον. Ετσι, αυτός ο κόσμος, που είναι ευάλωτος στις διάφορες πιέσεις, πέφτει συχνά θύμα της αποσυσπείρωσης που, σχεδιασμένα, επιχειρούν άλλες δυνάμεις (κύρια ο ΣΥΝ)».

Στην παρέμβασή της η Λ. Ράζου επισήμανε ότι «η ΚΟ Μεσσηνίας έχει πολύμορφη πείρα και η συνδιάσκεψη συμβάλλει στον κεντρικό προβληματισμό του Κόμματος για το πώς και με ποια μέσα θα ισχυροποιηθεί ολόπλευρα, ώστε να ανταποκριθεί στο χαρακτήρα και την αποστολή του. Στο πώς θα γίνουμε πιο ικανοί να δουλεύουμε με τη στρατηγική μας στην καθημερινή πάλη με τη σωστή τακτική, να συγκεντρώνονται μάζες σε αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Το Πρόγραμμά μας που ψήφισε το 15ο Συνέδριο και οι αποφάσεις του 16ου Συνεδρίου που ακολούθησε, έχουν ενσωματώσει τα δεδομένα της νέας κατάστασης, τις αλλαγές που έχουν γίνει, τις δυσκολίες. Πάρθηκαν, όμως, υπόψη και οι νέες δυνατότητες που δημιουργούνται. Φαίνεται τώρα πιο καθαρά ότι ο ιμπεριαλισμός δεν κατάφερε να υποτάξει τα πάντα. Αναπτύσσονται κινήματα που απηχούν μια αφύπνιση. Παρεμβαίνουν σε αυτά οι ρεφορμιστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις. Το ΚΚΕ και άλλα συνεπή εργατικά και κομμουνιστικά κόμματα ανεβάζουν το ρόλο τους, για να εκφραστεί μια συνολική εναλλακτική πρόταση σε ρήξη με τον ιμπεριαλισμό».

Στη συνέχεια, σημείωσε πως «καταλήξαμε συλλογικά - και αποδεικνύεται καθημερινά - ότι, σήμερα και στη χώρα μας, η αντιμονοπωλιακή πάλη γίνεται όλο και πιο αντικαπιταλιστική. Η επανάσταση θα είναι σοσιαλιστική. Θα είναι ενιαία διαδικασία, χωρίς να διασπάται σε στάδια. Βεβαίως, δεν απαιτούμε από τους συμμάχους μας να ταυτίζουν τον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα με τον αγώνα για το σοσιαλισμό. Αλλά, σωστά επιμένουμε να μιλάμε για σοσιαλισμό σήμερα, αφού η αναγκαιότητά του προκύπτει από την ίδια την αντικειμενική πραγματικότητα και δεν υπάρχει - ούτε μπορεί να υπάρξει - άλλο ενδιάμεσο κοινωνικό σύστημα. Ο "τρίτος δρόμος" που ονειρεύτηκαν η σοσιαλδημοκρατία και οι ευρωκομμουνιστές απέτυχε. Τα μεγάλα προβλήματα λύνονται μόνο με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και τον κεντρικό πανεθνικό σχεδιασμό. Αυτά τα πλεονεκτήματα τα έχει μόνο ο σοσιαλισμός».

«Αυτό που λέμε λοιπόν "ισχυροποίηση" έχει ένα πολύ συγκεκριμένο περιεχόμενο και είναι ένα καθήκον εξαιρετικά επείγον, με άμεση πρακτική και όχι ακαδημαϊκή σημασία», τόνισε η Λ. Ράζου και κατέληξε: «Οι εξελίξεις επιβάλλουν την ύπαρξη ενός πανίσχυρου ΚΚΕ, με χαρακτηριστικά: Την ιδεολογική αντεπίθεση. Την απόκρουση κάθε πίεσης για την ενσωμάτωσή του. Την επαγρύπνηση απέναντι σε κάθε απόπειρα αντιπάλου να χειροτερεύει τους όρους δράσης του. Τη γνώση όλων των εξελίξεων, έτσι ώστε να μπορεί να τις αξιοποιεί για να πετύχει ρήγματα στο πολιτικό σύστημα. Την ικανότητα να υπολογίζει τις αρνητικές συνέπειες, αλλά και τις αντιθέσεις που γεννούν οι σημερινές συνθήκες».