Για να ανησυχήσει και να φοβηθεί, λοιπόν, η κυβέρνηση και για να μην ελπίζει το ΠΑΣΟΚ σε γρήγορη επιστροφή, χρειάζεται οι μικρομεσαίοι αγρότες να μετατρέψουν τη δυσαρέσκεια και την αγανάκτησή τους σε επίγνωση κι απόφαση. Πρέπει να καταλάβουν ότι η «πηγή» των δεινών τους βρίσκεται στην αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και των εκάστοτε εγχώριων κυβερνήσεων του «ευρωμονόδρομου». Πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως όσο κυβερνάει ο δικομματισμός δεν πρόκειται να δουν καλύτερες μέρες. Και πρέπει να πάρουν την απόφαση να συγκρούονται, καθημερινά, μ' αυτήν την πολιτική και τους εκάστοτε κυβερνητικούς εκπροσώπους της.

Αλλά, για να γίνει αυτό, απαιτείται πολλή και επίμονη δουλιά, για την ισχυροποίηση του συνεπούς, αγωνιστικού αγροτικού κινήματος, ώστε να είναι σε θέση να «ταρακουνήσει» τη δικομματική εξουσία και να συμβάλει στην αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών, προς όφελος του ΚΚΕ, που αγωνίζεται για τη Λαϊκή Εξουσία, η οποία θα εφαρμόσει μιαν άλλη πολιτική υπέρ των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς.