Με «ένα μεγάλο ερώτημα, που πρέπει να απασχολήσει τον ελληνικό λαό», άρχισε την ομιλία της η Αλ. Παπαρήγα: «Αξίζει να υποστεί τέτοιες και τόσες θυσίες, που του ετοιμάζουν, μόνο και μόνο για να ζήσει 15 μέρες την Ολυμπιάδα στη χώρα του, κορυφαία παγκόσμια αθλητική διοργάνωση, που, όμως, προ πολλού έχει αλλοιωθεί πλήρως, δεν έχει καμία σχέση με τα ιδανικά και τις αξίες του αθλητισμού, του πολιτισμού, της δημοκρατίας και της ειρήνης; Ταυτίζεται πλήρως με τη διεθνή πολιτική και την κερδοφορία, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για το βιοτικό επίπεδο του λαού, την πολιτιστική ζωή και το περιβάλλον;». Και συνέχισε τονίζοντας:

«Για καθαρά πολιτικούς σκοπούς και για το κομματικό συμφέρον του, το ΠΑΣΟΚ, από την πρώτη στιγμή, επιχείρησε να ντοπάρει τις συνειδήσεις, προβάλλοντας την Ολυμπιάδα ως τη δήθεν χρυσή ευκαιρία για να ευτυχήσει ο λαός μας και να διακριθεί.

Νομίζουμε ότι έχουμε το δικαίωμα να πιστεύουμε ότι όλο το σκηνικό καθυστέρησης στην προώθηση των έργων στήθηκε μεθοδικά, προκειμένου να γίνει και η κατάλληλη δύσκολη μοιρασιά έργων και προμηθειών με απ' ευθείας αναθέσεις, αποφεύγοντας τις χρονοβόρες διαδικασίες των διαγωνισμών. Δεν είναι μόνο τα τεχνικά έργα, για τα οποία ίσως τελικά διεξαχθούν κάποιοι υποτυπώδεις διαγωνισμοί. Υπάρχει και ο τομέας των υπηρεσιών, εθελοντών, φιλοξενίας. Είναι πεδίο, επίσης, οικονομικής σημασίας ο τομέας του Πολιτισμού.

Είμαστε ριζικά αντίθετοι με τους νόμους 2598/98 και 2730/99, οι οποίοι συγκροτούν το πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής για την Ολυμπιάδα του 2004, με τους οποίους η Οργανωτική Επιτροπή λειτουργεί ως ΑΕ, έξω από κάθε ουσιαστικό θεσμικό λαϊκό και κοινοβουλευτικό έλεγχο. Το γεγονός ότι με το Νομοσχέδιο του ΥΠΠΟ εμφανίζεται ο πρωθυπουργός έναντι της επιτροπής με αυξημένες αρμοδιότητες δεν εφησυχάζει, γιατί γνωρίζουμε τους προσανατολισμούς του πρωθυπουργού και τη γενικότερη πολιτική που υπερασπίζεται. Αλλωστε, το πρόβλημα δεν αφορά τα πρόσωπα, η προσωποποίηση των ελλείψεων δεν είναι το κύριο σήμερα. Απλά, αναλαμβάνει ο ίδιος ίσως να αντιμετωπίζει την τακτοποίηση της διαμάχης συμφερόντων που συνδέονται με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τα συμφέροντα, όμως, είναι συμφέροντα. Δεν έχει και τόση σημασία η επιλογή του ενός ή άλλου ενδιαφερομένου επιχειρηματία ως φυσικού προσώπου. Εκτός των άλλων, ικανοποιείται και το αίτημα της ΔΟΕ, η οποία εκπροσωπεί τα επιχειρηματικά συμφέροντα των χορηγών - οικονομικών μεγαθηρίων, δηλαδή να μειωθούν οι όποιοι έλεγχοι ασκούνται από την 3μελή Ελεγκτική Επιτροπή σε αποφάσεις της Οργανωτικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων, που αφορούν οικονομικά ζητήματα. Πρόκειται για τη γνωστή προτίμηση, που περιέχεται στην οικονομική πολιτική της ΟΝΕ απέναντι στις ΑΕ. Ζητάμε ως ελάχιστη προϋπόθεση οικονομικού ελέγχου τη θεσμοθέτηση κατάθεσης πορισμάτων των οικονομικών ελέγχων της Ελεγκτικής Επιτροπής της ΟΕΟΑ στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή.

Μέσω του θεσμικού πλαισίου που διαμόρφωσε η κυβέρνηση:

1. Νομιμοποιούνται οι πάσης φύσεως συναλλαγές με επιχειρηματικούς ομίλους και μεγάλα συμφέροντα. Θεσπίζονται κάθε είδους παρεκκλίσεις από τη διαδικασία, η οποία ισχύει για τις προμήθειες και τις αναθέσεις έργων του δημοσίου, δίνεται η δυνατότητα και το ελεύθερο να θεσπίζονται αυθαίρετοι κανόνες.

2.Περιορίζονται έως καταργούνται οι κανόνες δημοσιότητας και ουσιαστικής συμμετοχής του λαού και της ΤΑ για τις χρήσεις γης και τους όρους δόμησης της Αττικής.

3. Δίδεται η δυνατότητα στους υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ και Πολιτισμού να αποφασίζουν για έργα, κατά παρέκκλιση κάθε ισχύουσας διάταξης. Ανατρέπεται το ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας. Είμαστε ριζικά αντίθετοι στην εκχώρηση των λεγόμενων Ολυμπιακών Περιοχών στους ιδιώτες επενδυτές και σε ΝΠΙΔ για εκμετάλλευση επί σειρά πολλών ετών και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004».