«Πριν τις εκλογές» - είπε η Αλ. Παπαρήγα - «αλλά κυρίως μετά, η κυβέρνηση θεωρεί ότι η Ολυμπιάδα είναι λαβράκι, τόσο γι' αυτήν όσο και για τους επιχειρηματίες. Η κυβέρνηση είναι ασυγκράτητη. Απροσχημάτιστα και προκλητικά βρήκε την ευκαιρία να εντάξει στη δήθεν λάμψη της Ολυμπιάδας όλο το πακέτο των αντιδραστικών και αντιλαϊκών μέτρων που πρόκειται να πάρει, τα περισσότερα των οποίων θα τα έπαιρνε και άνευ Ολυμπιάδας. Σε λίγο καιρό αν δεν μπει φραγμός και δε συγκρατηθεί η κυβέρνηση, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 θα εξελιχθούν σε ένα σύγχρονο όπιο του λαού, αν και πιστεύουμε ότι λαός και νεολαία είναι υποψιασμένοι.

Αποτελεί πρόκληση να πετάει η κυβέρνηση, ας μου επιτραπεί να χρησιμοποιήσω τον όρο, το μπαλάκι στο λαό, λέγοντας ότι πρέπει να κάνει εθνικό του στόχο την επιτυχία της Ολυμπιάδας. Τάχα ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι εφαλτήριο ανάπτυξης, αλλά και καταπολέμησης της ανεργίας, με το επιχείρημα ότι θα γίνουν έργα και θα αναπτυχθούν υπηρεσίες. Οσο αντιμετώπισε την ανεργία το πρώτο και δεύτερο πακέτο της ΕΕ και οι επενδύσεις που έγιναν, άλλο τόσο θα αντιμετωπίσει το μεγάλο αυτό πρόβλημα η Ολυμπιάδα του 2004. Οι θέσεις εργασίας που δημιουργούνται θα είναι προσωρινές. Θα γίνεται ανακύκλωση των ανέργων και της ανεργίας. Και με αυτόν τον τρόπο θα διευκολυνθεί η γενίκευση της ελαστικής εργασίας, δηλαδή της πιο κακοπληρωμένης και ανασφαλούς εργασίας που θέλει να επιβάλει κατά κράτος η κυβέρνηση και γενικότερα η πολιτική του ευρωπαϊκού και διεθνούς μονοπωλιακού κεφαλαίου.

Τα ολυμπιακά έργα, επειδή θα χρηματοδοτηθούν κατά ένα σημαντικό ποσοστό από κοινοτικούς πόρους - και αυτά που θα γίνουν από ιδιώτες και αυτά που θα γίνουν από το κράτος - θα αλλάξουν την ιεράρχηση των όποιων προτεραιοτήτων στις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις. Ισως σπεύσετε να μας πείτε ότι εμείς ως Κόμμα έχουμε διαφωνήσει με τις προτεραιότητες, μια και αυτές δεν ωφελούν κοινωνικά και οικονομικά το λαό μας. Απλά λέμε ότι θα γίνουν ακόμα χειρότερα τα πράγματα, και ότι τη νύφη θα την πληρώσει ακόμα πιο βαριά η περιφέρεια. Ακόμα και αν συγκυριακά αυξηθεί η απασχόληση στην Αττική, θα έχει ως αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη ακόμα μείωση της απασχόλησης στην υπόλοιπη χώρα. Η όποια αύξηση της απασχόλησης σημειωθεί στην Αττική, δε σημαίνει ότι θα μειωθεί συνολικά το ποσοστό της ανεργίας και σ' αυτήν την περιοχή. Η διεθνής εμπειρία λέει ότι στις πόλεις στις οποίες διοργανώνονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες παρατηρείται αύξηση του πληθυσμού τους κατά τη διάρκεια της κατασκευής των έργων, που συνεχίζει και μετά την τέλεση των αγώνων. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι στον καπιταλιστικό κόσμο, σε όλη την επικράτεια και των ισχυρών, αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών, πιο αναπτυγμένων από την Ελλάδα, το πρόβλημα της ανεργίας μεγαλώνει, οξύνεται. Μόνο με την αλχημεία της αναγόρευσης της προσωρινής δουλιάς σε απασχόληση κρύβεται η πραγματικότητα στις στατιστικές. Η τάση θα είναι να συρρέουν άνεργοι στην πόλη που πραγματοποιούνται οι αγώνες. Στο Σίδνεϊ για παράδειγμα μετρήθηκε η αύξηση της πόλης κατά 60.000! Στην πόλη δηλαδή που ως γνωστόν θα γίνει η Ολυμπιάδα του 2000. Αν ο λαός πιστέψει στο παραμύθι της αντιμετώπισης της ανεργίας, μέσω της Ολυμπιάδας, τότε θα είναι ακόμα πιο ευάλωτος στα σχέδια να επικρατήσουν οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, δηλαδή η ανακύκλωση της ανεργίας, πράγμα που σημαίνει συνολική επιδείνωση της ζωής του λαού μας.

Η Ομοσπονδία Οικοδόμων, εμπεριστατωμένα και όχι με κενά λόγια, έχει ήδη καταγγείλει την ηγεσία της ΓΣΕΕ που δεν αντέδρασε, αλλά συμφώνησε στην πρόταση της κ. Τζαβέλλα, που ζήτησε εκ μέρους της ΟΕΟΑ να αξιοποιηθεί η διεθνής εμπειρία του Σίδνεϊ με "εργασιακή ειρήνη", δηλαδή κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, γενικής και κλαδικών, και εφαρμογή ενός "νέου τοπικού συμφώνου απασχόλησης" με τη συγκρότηση μάλιστα και οργάνου 3μερούς διαιτησίας, το οποίο θα εγγυάται και θα εποπτεύει την "εργασιακή ειρήνη"».